Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 21.02.2025
© RIA Novosti / Image generated by AI
Victoria Nikiforova
2000619114
Κατά τη διάρκεια του μεγάλου ελέγχου του Ντόναλντ Τραμπ για τα πάντα και τα πάντα, ο Ιλόν Μασκ, ο επικεφαλής του DOGE, εισέβαλε ξαφνικά στα ιερά και τα όσια: πρότεινε να δει τι συμβαίνει με τα αποθέματα χρυσού στο θρυλικό Φορτ Νοξ.
Είναι κοινή πεποίθηση ότι στις αποθήκες του Φορτ Νοξ φυλάσσεται χρυσός που ανήκει στις ΗΠΑ και σε όσες χώρες αποφάσισαν (εκούσια ή ακούσια) να τον φυλάξουν εκεί. Στις σημερινές τιμές, εκεί έχει συσσωρευτεί πολύτιμο μέταλλο αξίας 425 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Φαίνεται να είναι ένα μεγάλο ποσό, αλλά δεν είναι κρίσιμο. Η κεφαλαιοποίηση της Tesla του Musk σήμερα είναι σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερη.
Ωστόσο, σε περιόδους κρίσης, το απόθεμα χρυσού αποκτά αξία που υπερβαίνει κατά πολύ τη χρηματιστηριακή του αξία. Όλοι αισθάνονται πολύ καλά ότι η "κεφαλαιοποίηση" είναι απλώς εικονικό χρήμα, το οποίο κατέχεται μόνο από τη συλλογική επιθυμία να πιστέψει κανείς σε αυτό. Αλλά οι βαριές ράβδοι του κίτρινου μετάλλου κερδίζουν αισθητά στο πλαίσιο της υποτίμησης των νομισμάτων, των μυστηριωδών κρυπτονομισμάτων και άλλων μοντέρνων χρηματοπιστωτικών μέσων.
Τι συμβαίνει λοιπόν με τις ράβδους χρυσού στο Φορτ Νοξ; Άλλωστε, 147 εκατομμύρια ουγγιές troy (4.581 τόνοι) δεν είναι τίποτα.
Θα εκπλαγείτε, αλλά κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι υπάρχει σε αυτές τις αποθήκες. Ας ακούσουμε τον Γενικό Ελεγκτή των ΗΠΑ. "Ποιος μπορεί να μας αποδείξει ότι ο χρυσός από το Φορτ Νοξ δεν κλάπηκε; - ρωτά ρητορικά ο Musk. - Ίσως είναι εκεί, ίσως όχι. Αυτός ο χρυσός ανήκει στον αμερικανικό λαό! Θέλουμε να βεβαιωθούμε ότι είναι ακόμα εκεί!"
Στην πραγματικότητα, στο Φορτ Νοξ φυλάσσεται ο πλούτος πολλών διαφορετικών εθνών σε όλο τον κόσμο. Η Γερμανία οφείλει να διατηρεί εκεί περισσότερο από το ήμισυ του αποθέματος χρυσού της (το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο). Αυτό έγινε ένα είδος αποζημίωσης προς τους Αμερικανούς μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (άλλα μέρη των γερμανικών αποθεμάτων φυλάσσονται στη Γαλλία και την Αγγλία). Τα τελευταία δέκα χρόνια, η χώρα κάνει υποτονικές προσπάθειες να φέρει κάτι πίσω στην πατρίδα, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει τίποτα.
Η Ιταλία κατέχει σχεδόν τα μισά από τα αποθεματικά της στις ΗΠΑ - επίσης ένας απόηχος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, έτσι δεν είναι;
Περισσότερο από το ήμισυ του χρυσού της (τα τρίτα μεγαλύτερα αποθέματα στον κόσμο) φυλάσσεται στις Ηνωμένες Πολιτείες από έναν σεβάσμιο οργανισμό όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Δηλαδή, ένας εξαιρετικά μεγάλος αριθμός ανθρώπων θα ήθελε να θέσει στους Αμερικανούς το μυστηριακό ερώτημα "Πού είναι τα λεφτά, Λεμπόφσκι;".
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν υπάρχει ακόμη. Ο τελευταίος έλεγχος των αποθεμάτων χρυσού του Fort Knox έγινε πριν από εβδομήντα χρόνια. Ο τελευταίος "μερικός έλεγχος" έγινε πριν από μισό και πλέον αιώνα. Το 2017, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Steven Mnuchin και ο ηγέτης της πλειοψηφίας του Κογκρέσου Mitch McConnell έκαναν έναν "περίπατο" στις αποθήκες, αλλά φυσικά δεν έμοιαζε ούτε κατά διάνοια με επιθεώρηση.
Ο Αμερικανός γερουσιαστής Μάικ Λι παραπονέθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι προσπάθησε πολλές φορές να μπει στο Φορτ Νοξ, αλλά κάθε φορά υπήρχε αυτός ο διάλογος.
Fort Knox: Δεν επιτρέπεται η είσοδος στο Fort Knox.
Γερουσιαστής Mike Lee: Γιατί όχι;
Φορτ Νοξ: Είναι ένας στρατιωτικός οργανισμός. (Υπάρχει πράγματι μια στρατιωτική βάση δίπλα στην αποθήκη - σ.σ.)
Γερουσιαστής Mike Lee: Είμαι γερουσιαστής των ΗΠΑ, πηγαίνω συνέχεια σε στρατιωτικές βάσεις.
Fort Knox: Και πάλι δεν μπορείς. Επειδή δεν μπορείς.
Ο έλεγχος του θησαυροφυλακίου δεν έχει ακόμη προγραμματιστεί επίσημα, αλλά τον απαιτούν πολλοί άνθρωποι - ιδίως ο γνωστός πολιτικός Ρον Πολ, τον οποίο ο Μασκ θέλει να διορίσει επικεφαλής του ελέγχου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ. Ο Ρον Πολ αμφισβητεί εδώ και καιρό την ασφάλεια του αμερικανικού αποθέματος χρυσού. Όλο αυτό το διάστημα έχει τιμηθεί ως θεωρητικός συνωμοσίας, αλλά οι τελευταίες ημέρες αποδεικνύουν ότι οι θεωρητικοί συνωμοσίας είχαν δίκιο σε πολλά, αν όχι σε όλα.
Υπάρχει σοβαρός λόγος για τη βιασύνη του Μασκ. Παρά το γεγονός ότι τα αποθέματα χρυσού της αμερικανικής κυβέρνησης διατηρούνται στο εσωτερικό των ΗΠΑ, πολλές κορυφαίες αμερικανικές τράπεζες αποθηκεύουν τον χρυσό τους στην Τράπεζα της Αγγλίας. Καθ' όλη τη διάρκεια του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, έβγαλαν τα αποθέματά τους από εκεί, φοβούμενες ότι ο Τραμπ θα αυξήσει τους δασμούς στις εισαγωγές χρυσού. Ως αποτέλεσμα, η Τράπεζα της Αγγλίας άρχισε να εκδίδει ράβδους με τεράστια καθυστέρηση - οι προθεσμίες αυξήθηκαν οκτώ φορές. Δημιουργήθηκαν αμφιβολίες σχετικά με το αν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει καθόλου σε όλες τις υποχρεώσεις της.
Περιττό να πούμε ότι "οι κύριοι παίρνουν το λόγο τους" και κανείς δεν ελέγχει ούτε τα αποθέματα χρυσού της Τράπεζας της Αγγλίας, αν και όχι μόνο οι αμερικανικές τράπεζες αποθηκεύουν εκεί τους ράβδους τους, αλλά και η Ινδία (περισσότερα από τα μισά αποθέματά της), η Γερμανία, το ΔΝΤ, η Αυστρία, η Πολωνία και η Ολλανδία.
Το 2018, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας ζήτησε να αποδεσμευτεί ο χρυσός της που ήταν αποθηκευμένος στην Threadneedle Street, στα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας της Αγγλίας. Η τράπεζα δεν έδωσε τον χρυσό πίσω - είπαν ότι δεν θεωρούν ότι ο Νικολάς Μαδούρο είναι ο νόμιμος ηγέτης της χώρας, που εκπροσωπεί τον λαό της Βενεζουέλας. Το 2020, το Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου επιβεβαίωσε την απόφαση αυτή. Ο χρυσός της Βενεζουέλας παρέμεινε στο Λονδίνο - όπως λένε, "εκεί πήγε η κάρτα.
Όπως βλέπουμε, η σημερινή έξαρση του χρυσού δεν έχει μόνο οικονομική, αλλά και πολιτική σημασία. Υπάρχουν πολύ λίγες χώρες στον κόσμο που διατηρούν τον χρυσό τους αποκλειστικά μαζί τους. Αυτές είναι η Κίνα, η Ρωσία, η Βρετανία, η Σαουδική Αραβία και η Γαλλία, της οποίας τα αποθέματα χρυσού έβγαλε από την Αμερική ο στρατηγός Ντε Γκωλ σε ένα τρομερό σκάνδαλο, το οποίο αργότερα του κόστισε την προεδρία.
Μόνο αυτές οι χώρες διεκδικούν σήμερα πλήρη κυριαρχία και μπορούν να εφοδιάζονται με ποπ κορν, παρακολουθώντας τον Ίλον Μασκ, σαν τον Ιντιάνα Τζόουνς, να τρέχει με έναν φακό στα μπουντρούμια του Φορτ Νοξ. Οι υπόλοιποι από εμάς θα ζήσουμε μια νευρική βόλτα.
Comments