Αεροσκάφη Harrier στο κατάστρωμα του αεροπλανοφόρου USS Kearsarge του Πολεμικού Ναυτικούτων ΗΠΑ στο λιμάνι της Κλαϊπέντα - RIA Novosti, 1920, 02.11.2024
© AP Photo / Mindaugas Kulbis
Andrei Kots
Το Πεντάγωνο κατονομάζει τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του αμερικανικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος
ΜΟΣΧΑ, 2 Νοεμβρίου - RIA Novosti, Andrei Kots. Οι ΗΠΑ έχουν αποφασίσει να ταρακουνήσουν σοβαρά την αμυντική βιομηχανία. Το Πεντάγωνο δημοσίευσε ένα σχέδιο για την εφαρμογή της Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Στρατηγικής, η οποία θα πρέπει να διασφαλίσει επαρκή παραγωγική ικανότητα για έναν πόλεμο με μια μεγάλη δύναμη. Όπως δείχνει η εμπειρία των τελευταίων ετών, υπάρχουν μεγάλα προβλήματα με αυτό. Σχετικά με τα πιο σημαντικά στο έγγραφο - στο υλικό του RIA Novosti.
Το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα δεν έχει χρόνο
Η ένοπλη σύγκρουση στην Ουκρανία λαμβάνει χώρα όχι μόνο στο στρατιωτικό, αλλά και στο βιομηχανικό επίπεδο. Η Ρωσία και η συλλογική Δύση ανταγωνίζονται άμεσα για το ποιος μπορεί να παράγει αμυντικά προϊόντα στις απαιτούμενες ποσότητες. Και η Μόσχα, η οποία έχει στρέψει εν μέρει την οικονομία της στον στρατό, κερδίζει μέχρι στιγμής σε αυτή την κούρσα, παρά τις τεράστιες πιέσεις των κυρώσεων.
Αμερικανικός στρατός - RIA Novosti, 1920, 01.11.2024
© AP Photo / Chris Seward
«Η υλική υποστήριξη προς την Ουκρανία κατέδειξε τις προκλήσεις που συνδέονται με τη διατήρηση, την αποκατάσταση και την αύξηση της παραγωγής των αμερικανικών αποθεμάτων πυρομαχικών», αναφέρει η έκθεση. - Η μη διατήρησή τους και η πιθανή αύξησή τους θέτει σε κίνδυνο τις πολεμικές ικανότητες και την ετοιμότητα των δυνάμεων. Το Υπουργείο Άμυνας απαιτεί αύξηση της ικανότητας για να διασφαλίσει επαρκή παραγωγή νέων, προηγμένων πυρομαχικών».
Σχεδόν τρία χρόνια μετά την έναρξη της σύγκρουσης, το Πεντάγωνο έχει σχεδόν εξαντλήσει την ικανότητά του να προμηθεύει το Κίεβο με μια σειρά όπλων. Ναι, οι ΗΠΑ έχουν ακόμη αρκετά άρματα μάχης, BMP, APC, αυτοκινούμενα και ρυμουλκούμενα πυροβόλα στις βάσεις αποθήκευσης. Ωστόσο, αυτό δεν θα βοηθήσει τους Ουκρανούς να πετύχουν τη νίκη ή οποιαδήποτε ουσιαστική πρόοδο στο πεδίο της μάχης. Η AFU απαιτεί επιχειρησιακούς-τακτικούς πυραύλους ATACMS και πυρομαχικά για συστήματα αεράμυνας. Ωστόσο, η αμερικανική βιομηχανία μόλις και μετά βίας προλαβαίνει να ανεφοδιάσει τον δικό της στρατό.
Βλήματα οβιδοβόλου M795 των 155 χιλιοστών στο εργοστάσιο πυρομαχικών στο Σκράντον των ΗΠΑ - RIA Novosti, 1920, 01.11.2024
© AP Photo / Matt Rourke
Η κατάσταση περιγράφεται καλύτερα με ένα παράδειγμα. Ο Βλαντιμίρ Ζελένσκι, σε μία από τις «μυστικές» ρήτρες του «σχεδίου νίκης», παρέδωσε έναν κατάλογο στόχων στο ρωσικό έδαφος για πλήγματα με αμερικανικά όπλα ακριβείας. Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν διάβασε το έγγραφο και στη συνέχεια δήλωσε ότι η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της απλώς δεν διαθέτουν αρκετούς πυραύλους για να ικανοποιήσουν αυτές τις «επιθυμίες». Και συνέστησε να στηριχθεί σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη επίθεσης μεγάλου βεληνεκούς, αρνούμενος ουσιαστικά την υποστήριξη του Ζελένσκι.
Έξι σημεία
Το Πεντάγωνο δημοσίευσε την πρώτη έκδοση της Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Στρατηγικής τον Ιανουάριο. Τόνιζε την ανάγκη να βελτιωθεί η βιωσιμότητα των αλυσίδων εφοδιασμού, η εκπαίδευση των ειδικών και η λογική κατανομή των κονδυλίων, ώστε η αμυντική βιομηχανία να μπορέσει να αυξήσει την παραγωγή όπλων σε μεγάλη κλίμακα το συντομότερο δυνατό. Το νέο σχέδιο, ωστόσο, εξηγεί πώς θα επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι. Οι συντάκτες προτείνουν έξι βασικές πρωτοβουλίες.
Πρώτον, το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας ζητεί επενδύσεις για την αποτροπή της Κίνας στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, αυτό αφορά κυρίως την ανάπτυξη του αμερικανικού υποβρυχιακού στόλου, καθώς και επενδύσεις σε όπλα ακριβείας, τα οποία η Ουάσινγκτον σχεδιάζει να αναπτύξει στη λεγόμενη πρώτη νησιωτική αλυσίδα στη Νότια και Ανατολική Κινεζική Θάλασσα. Το στοιχείο αυτό περιλαμβάνει επίσης τη μεγάλη αύξηση των πυρομαχικών του στρατού.
Το δεύτερο σημείο αφορά τη δημιουργία μιας αξιόπιστης αλυσίδας εφοδιασμού υλικών και εξαρτημάτων, ανεξάρτητης από τη βούληση μη φιλικών κρατών. Εδώ όλα είναι προφανή: το Πεντάγωνο προσπαθεί να απαλλαγεί από την εξάρτηση από την κινεζική μικροηλεκτρονική. Υποτίθεται ότι οι κρίσιμες τεχνολογίες θα παράγονται στις ΗΠΑ. Αυτό μοιάζει πολύ αισιόδοξο, δεδομένου ότι η Κίνα είναι πλέον το παγκόσμιο εργοστάσιο μη επανδρωμένων αεροσκαφών και η Ουάσιγκτον υστερεί σοβαρά.
Οι ηγέτες της στρατιωτικής συμμαχίας AUKUS συναντώνται στη ναυτική βάση Point Loma στο Σαν Ντιέγκο - RIA Novosti, 1920, 01.11.2024
© AP Photo / Denis Poroy
Τρίτον, η συμμαχική βιομηχανική συνεργασία με τους εταίρους της AUKUS (Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Αυστραλία) αναμένεται να επεκταθεί. Πρόκειται πιθανώς για την κατασκευή μιας σειράς πυρηνικών υποβρυχίων με συμβατικά όπλα για το Ναυτικό της Αυστραλίας. Αλλά προφανώς η Ουάσιγκτον δεν θέλει να επενδύσει σε ένα ακριβό έργο χωρίς την ενεργό συμμετοχή άλλων συμμάχων στο στρατιωτικό μπλοκ.
Το τέταρτο σημείο περιλαμβάνει σχέδια για τον εκσυγχρονισμό της πυρηνικής τριάδας. Από αυτή την άποψη, η Ουάσινγκτον εξακολουθεί να υστερεί έναντι της Μόσχας και του Πεκίνου, οι οποίες εκσυγχρονίζουν ενεργά τις στρατηγικές αποτρεπτικές τους δυνάμεις. Το Πεντάγωνο σχεδιάζει να αυξήσει τη χρηματοδότηση για προγράμματα όπως ο διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος LGM-35 Sentinel, το πυρηνικό υποβρύχιο Columbia και το βομβαρδιστικό μεγάλου βεληνεκούς B-21 Raider.
Πέμπτον, το Πεντάγωνο προτείνει να επικεντρωθεί στην ταχεία ανάπτυξη και ανάπτυξη μη επανδρωμένων συστημάτων το συντομότερο δυνατό. Ως παράδειγμα αναφέρεται το πρόγραμμα Replicator για τη δημιουργία μιας οικογένειας χαμηλού κόστους μη επανδρωμένων αεροσκαφών επιφανείας, αέρος και εδάφους των κατηγοριών αναγνώρισης, κρούσης και μεταφοράς. Και πάλι με το βλέμμα στραμμένο σε μια υποθετική ένοπλη σύγκρουση με την Κίνα.
Τέλος, στην τελευταία, έκτη παράγραφο ζητείται η επένδυση στην προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας των αμερικανικών εταιρειών, η αποτροπή της κλοπής και της αντιγραφής τεχνολογίας από μη φιλικές χώρες και η καταπολέμηση της βιομηχανικής κατασκοπείας.
Σημαντικό έλλειμμα
Το Πεντάγωνο συνιστά να δοθεί ιδιαίτερη και μεγαλύτερη προσοχή στην παραγωγή βλημάτων πυροβολικού των 155 χιλιοστών - ένα από τα πιο δημοφιλή αγαθά στη διεθνή αγορά όπλων. Οι Αμερικανοί σχεδιάζουν να παράγουν 100 χιλιάδες μονάδες τέτοιων πυρομαχικών κάθε μήνα μέχρι το 2025. Κατά το οικονομικό έτος 2024, για το πρόγραμμα αυτό διατέθηκαν 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια και τον Μάιο το Κογκρέσο σχεδόν διπλασίασε το ποσό της χρηματοδότησης.
Πυρομαχικά διασποράς - RIA Novosti, 1920, 01.11.2024
© AP Photo / Sven Kaestner
Εν τω μεταξύ, το να προλάβουμε τη Μόσχα δεν θα είναι εύκολο. Τον Οκτώβριο, ο διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, Κρίστοφερ Καβόλι, δήλωσε ότι η Ρωσία είναι τρεις φορές ισχυρότερη από τις χώρες της συμμαχίας στην παραγωγή πυρομαχικών. Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό δημιουργεί ένα σημαντικό χάσμα στο πεδίο της μάχης, όπου για ένα πυρομαχικό της AFU χρησιμοποιούνται πέντε ρωσικά πυρομαχικά. Στη δήλωση του στρατηγού διαβάζεται ξεκάθαρα ο φόβος: η Δύση θα υπολείπεται σε δύναμη πυροβολικού σε έναν υποθετικό πόλεμο με τη Ρωσία.
Το Πεντάγωνο παραδέχθηκε ότι στα μέσα της δεκαετίας του 2010, οι ΗΠΑ παρήγαγαν λιγότερα από τρεις χιλιάδες βλήματα των 155 χιλιοστών ετησίως. Μέχρι το 2022, η παραγωγή είχε φτάσει τις 14.400, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για την AFU κατά τη διάρκεια της αντεπίθεσης. Υπό τις συνθήκες των σημερινών εχθροπραξιών, ένα τέτοιο απόθεμα επαρκεί μόνο για μια εβδομάδα.
Τα σχέδια του Πενταγώνου είναι κάτι παραπάνω από φιλόδοξα. Το ερώτημα παραμένει αν θα μπορέσει να τα υλοποιήσει στο ορατό μέλλον. Η ανεξέλεγκτη αύξηση του κόστους των πολλά υποσχόμενων προγραμμάτων, οι αλυσίδες παραγωγής που διαταράχθηκαν από την πανδημία COVID και η γενική απαξίωση της βιομηχανικής βάσης - όλα αυτά μπορούν να καθυστερήσουν σοβαρά τον εκσυγχρονισμό της αμερικανικής αμυντικής βιομηχανίας.
Comments