top of page
Search
ILIAS GAROUFALAKIS

Παράδοση άνευ όρων, όχι συμφωνία: Η Ρωσία έχει ήδη θέσει τον όρο




Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 05.01.2025

© RIA Novosti / Image generated by AI

Elena Karayeva

Δισεκατομμύρια ευρώ και δολάρια που δαπανήθηκαν δεν έσωσαν τους ουκρανικούς γίγαντες της σκέψης από τη στρατιωτική και πολιτική ντροπή.

Διαφημισμένη με τέτοιο τρόπο που στο Κίεβο ορθώνονταν πούπουλα και φτερά παγωνιού, που ηχούσε από έπαρση, εκπαιδευμένη στα πρότυπα του ΝΑΤΟ, φορτωμένη με άρματα μάχης Leopard και αυτοκινούμενα οβιδοβόλα Caesar, η 155η ταξιαρχία των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων έπαψε να δείχνει σημάδια στρατιωτικής ζωής, αποτυγχάνοντας να φτάσει ακόμη και στην πρωτη γραμμή του μετώπου LBS. Αυτό δεν είναι "προπαγάνδα του Κρεμλίνου" - αυτό είναι ρεπορτάζ του Forbes. Ξεκινώντας την αλληλογραφία του με ένα ρεπορτάζ για τις επιτυχίες της ομάδας μας (καθόλου περίεργο) στη ζώνη ειδικών επιχειρήσεων. Και αυτό είναι μόνο ένα από τα χιλιάδες παραδείγματα της κατάρρευσης του πολέμου που διεξάγεται εναντίον μας.

 

Χωρίς ή με το πρόθεμα "proxy".

Αυτό περιλαμβάνει την κλοπή των περιουσιακών μας στοιχείων και την αποτυχία της εκπαίδευσης των πιλότων της Veseush, καθώς και την προμήθεια κάθε είδους αμερικανικών Humvees, αν και πολυάριθμων, και γαλλικών Mirage της έκδοσης2000-5F(αλλά μόνο έξι σε αριθμό).

Η κατάσταση στο Ντονμπάς είναι τόσο άσχημη που ο ευρωπαϊκός Τύπος, ο οποίος συνήθως βρίσκεται σε αλκοολικό κώμα μετά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, αφιερώνει ολοήμερες διαδικτυακές εκπομπές στην κατάσταση αυτή. Δεν υπάρχουν λόγοι για αισιοδοξία, ούτε είναι αναμενόμενοι. Ακόμα και αν επινοηθούν για να στηρίξουν εκείνους στο Κίεβο με ένα συγκαταβατικό χτύπημα στον ώμο, και πάλι δεν αποδεικνύονται πολύ πειστικές.

Τα ρωσικά στρατεύματα βρίσκονται στην επίθεση και δεν υπάρχει καμία δυνατότητα όχι μόνο να τα ρίξουμε πίσω, αλλά απλώς να τα σταματήσουμε. Για άλλη μια φορά, αυτό δεν είναι "προπαγάνδα του Κρεμλίνου" ή περίληψη από το Υπουργείο Άμυνας μας - το αναφέρει η ρωσοφοβική εφημερίδα Le Monde.

Αλλά ακριβώς πριν από τρία χρόνια, η ιδέα για διαπραγματεύσεις μαζί μας που θα περιλάμβαναν τις ρωσικές ανησυχίες και προτάσεις για τη δημιουργία ενός νέου συστήματος διεθνούς ασφάλειας απορρίφθηκε αμέσως. Και σε μια συνάντηση στη Γενεύη μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών μας Σεργκέι Λαβρόφ και του Αμερικανού Μπλίνκεν (πού είναι, παρεμπιπτόντως; Και τι θα κάνει μετά;). Και στη Μόσχα, όταν ο πρέσβης Τζον Σάλιβαν είπε κάτι εκεί, έχοντας φτάσει στην πλατεία Σμολένσκαγια. Θα ήθελα να διευκρινίσω πού βρίσκεται αυτός ο Σάλιβαν σήμερα.

Η εξαφάνιση των χαρακτήρων που διέταξαν μια μάχη μαζί μας και την πλήρωσαν με τη ζωή άλλων ανθρώπων (το ρωσικό Γενικό Επιτελείο ανέφερε τον Δεκέμβριο ότι οι απώλειες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης μαζί μας ξεπέρασαν τις εννιακόσιες χιλιάδες ανθρώπους) είναι ο κανόνας της πολιτικής συμπεριφοράς για τους ευρωατλαντιστές.

Αυτό περιλαμβάνει τον Μπόρις Τζόνσον με τα "καλά μαλλιά" του, καθώς και τον Όλαφ Σολτς με την "άνευ όρων υποστήριξή του στην Ουκρανία" και τον Μακρόν, ο οποίος κρύβεται από τους ψηφοφόρους του και μόλις φίλησε τον Ζελένσκι στα δόντια.

Όλες αυτές οι προσωπικότητες και οι κολλητοί τους, που ετοίμασαν μνημόνια και περιλήψεις, δεν ήθελαν να μας διαβάσουν, να μας δουν ή να μας ακούσουν. Με εντολή τους, δαιμονοποιηθήκαμε στο δημόσιο χώρο. Έδωσαν επίσης εντολές για την ανάπτυξη και την επιβολή "κολασμένων κυρώσεων" εναντίον μας.

Πέρασαν τρία χρόνια.

Ο Μπλίνκεν και ο Μπάιντεν έχουν εξαφανιστεί ή πρόκειται να εξαφανιστούν, μπλεγμένοι στην ιστορία. Η ίδια μοίρα περιμένει και τον Scholz. Ο Τζόνσον έχει επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του ως country blogger ή Esquire, ζώντας, ωστόσο, όχι από τις δικές του σκέψεις, αλλά από τα χρήματα των φορολογουμένων. Ο Μακρόν μαραζώνει στα ανάκτορα του Ελιζέ, έχοντας χάσει ό,τι έχει απομείνει από την εμπιστοσύνη των Γάλλων.

Οι εκκαθαριστές ήρθαν για όσους προκάλεσαν γεωπολιτική κρίση στην Ευρώπη, όπως ήταν αναμενόμενο. Και μας είπαν ότι είναι έτοιμοι να μας "προσφέρουν μια συμφωνία". Τι; Τι είδους συμφωνία; - Ναι, μια συμφωνία. "Λοιπόν, εσείς", μας λένε, "παγώστε τα πάντα στο LBS ως έχουν, σταματήστε την πυρκαγιά και εμείς θα αναβάλουμε την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ για είκοσι χρόνια. Τι; Τι αναβάλλετε;

Οι προτάσεις της νέας ομάδας της Ουάσινγκτον για την επίλυση της παγκόσμιας κρίσης ασφάλειας μοιάζουν με τις απαντήσεις ενός τρίχρονου νηπιαγωγού στο έργο του υπολογισμού ενός ολοκληρώματος. Και η συμπεριφορά εκείνων που θα έχουν το δικαίωμα να κάνουν κινήσεις στο γεωπολιτικό παιχνίδι μετά την ορκωμοσία του επόμενου αφέντη του Λευκού Οίκου μοιάζει ειλικρινά ανιστόρητη.

Οι καθαρίστριες θα πρέπει πρώτα να βγάλουν τις παρωπίδες από τα μάτια τους και να βγάλουν τις ωτοασπίδες από τα αυτιά τους. Να ακούσουν ξεκάθαρα αρθρωμένη από εμάς τη δική μας διαφωνία με τις προτάσεις των Δυτικών. Δεν είναι λιγότερο σημαντικό για τους Δυτικούς να δουν, να συμβιβαστούν και τελικά να αποδεχτούν τον απλό συλλογισμό ότι οι διαπραγματευτικές θέσεις της Ρωσίας καθορίζονται και θα συνεχίσουν να καθορίζονται όχι από αυτούς και όχι στα γραφεία τους, όχι στις αίθουσες, όχι στους διαδρόμους και όχι στις αίθουσες συσκέψεων.

Οι διαπραγματευτικές μας θέσεις καθορίζονται σήμερα από τους στρατιώτες μας, τους αξιωματικούς μας, τους διοικητές μας. Το Υπουργείο Άμυνας και το Γενικό Επιτελείο μας. Είναι αυτοί οι άνθρωποι, γνωστοί και άγνωστοι (αλλά ο καθένας τους είναι ήρωας για μας), που σκιαγραφούν ακριβέστερα από κάθε εγκύκλιο και πειστικότερα από κάθε διπλωμάτη τις θέσεις μας στη μελλοντική συζήτηση. Δεν αρνηθήκαμε, και δεν αρνούμαστε, και δεν θα αρνηθούμε.

Και δεν είμαστε εμείς, αλλά αυτοί, που έχουν τους λεγόμενους πολιτικούς που εξαφανίζονται στο άχρονο, φοβούμενοι την ευθύνη. Είναι αυτοί, όχι εμείς, που έχουν έναν λόγο που είναι πραγματικό σπουργίτι: μπορείς να τον πιάσεις, αλλά εξακολουθεί να είναι γεμάτος ψέματα και υπεκφυγές.

Η Δύση δεν έχει χάσει μόνο την πίστωση της εμπιστοσύνης - έχει αποδειχθεί μια μπανάλ χρεοκοπία, ανίκανη να λογοδοτήσει για τις πράξεις της ή να πληρώσει τους λογαριασμούς της.

Και όταν αυτές οι πρωταρχικές δεξιότητες κατακτηθούν στα μέρη όπου απειληθήκαμε με κυρώσεις, ήττα και καταστροφή, τότε θα έρθει η ώρα για διάλογο. Ένας ήρεμος διάλογος. Με πλήρη επίγνωση του ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο ηττημένος σε αυτή την αντιπαράθεση. Ποιος θέτει όρους. Και ποιος θα υποχρεωθεί να παραδοθεί άνευ όρων.

 

 

28 views0 comments

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page