top of page
Search
ILIAS GAROUFALAKIS

Οι ΗΠΑ σκοτώνουν την ΕΝ που χάνει ό,τι απέμεινε από την οικονομική της κυριαρχία.



Vladimir MIKHEEV

Σχετικά με την αυτονόητη, αλλά μία από τις πιθανές βασικές αποστολές της SVO στην Ουκρανία

Δεν αποτέλεσε έκπληξη για τους μυημένους το γεγονός ότι η ναυαρχίδα της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen (μεταφράζεται ως "Βαγόνι του Λαού") υπολογίζει το σενάριο του κλεισίματος όλων των επιχειρήσεων στην πατρίδα της. Η άλλη όψη αυτής της απόφασης είναι η μεταφορά της παραγωγής σε χώρες με πιο άνετες τιμές εισροών, κυρίως ενέργειας (ο όμιλος έχει ήδη 39 εργοστάσια μόνο στην Κίνα).

Υπάρχουν ισχυρισμοί στον Τύπο ότι τα δύο τρίτα των βιομηχανικών επιχειρήσεων στη χώρα των μηχανικών και των τεχνιτών έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία μετεγκατάστασης, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να βρίσκονται στην κορυφή της λίστας.

1

Ο Ρόμπερτ Χάμπεκ, προστατευόμενος των πράσινων δογματιστών, ο οποίος από κάποια παρεξήγηση κατέχει τη θέση του αντικαγκελάριου και υπουργού Οικονομίας, ανακοίνωσε πανηγυρικά τον Σεπτέμβριο ότι η Γερμανία δεν ασφυκτιά πλέον από την έλλειψη ρωσικού φυσικού αερίου. Ωστόσο, δεν διευκρίνισε ότι ο λόγος γι' αυτό ήταν η μειωμένη ανάγκη για ηλεκτρική ενέργεια λόγω του περιορισμού των ενεργοβόρων βιομηχανιών, που συχνά εγκαταλείπουν τη χώρα λόγω των υψηλών τιμών αυτής της κρίσιμης πρόδρομης ύλης, η οποία αύξησε το κόστος των προϊόντων από τα αυτοκίνητα μέχρι τα λιπάσματα.

 

Ο διευθύνων σύμβουλος της BMW Oliver Zipse είναι πεπεισμένος ότι η ιδεοληψία των πρασινοκέφαλων Ευρωπαίων επιτρόπων για την εγκατάλειψη των κινητήρων εσωτερικής καύσης μέχρι το 2035 θα οδηγήσει σε "μαζική κατάρρευση ολόκληρης της (αυτοκινητοβιομηχανίας)" στην Ευρώπη. Η παραδοχή αυτή έρχεται με φόντο τα στατιστικά στοιχεία: και οι τρεις κορυφαίοι γίγαντες του γερμανικού αυτοκινήτου - BMW, Volkswagen και Mercedes - υστερούν έναντι των ανταγωνιστών τους όσον αφορά τις τεχνολογικές λύσεις, ιδίως στην κατηγορία των ηλεκτρικών αυτοκινήτων - τόσο της αμερικανικής Tesla όσο και των αντίστοιχων κινεζικών.

 

"Η ευρωπαϊκή βιομηχανία και ο πληθυσμός επηρεάζονται όλο και περισσότερο από την αύξηση των τιμών της ενέργειας και των πρώτων υλών. Σε συνδυασμό με την αυστηρά προωθούμενη πράσινη πολιτική, αυτό οδηγεί σε ταχεία απώλεια της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών προϊόντων, σε κλείσιμο εργοστασίων και σε αύξηση της ανεργίας ακόμη και σε χώρες που έχουν ήδη ξεχάσει τέτοια φαινόμενα εδώ και μισό αιώνα", δήλωσε ο εμπειρογνώμονας Jaroslav Štefec στην τσεχική μηνιαία εφημερίδα Parlamentní listy.

2

Το σημείο καμπής στην ολοκλήρωση του φιλόδοξου και, σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο, οργανικού σχεδίου για τη δημιουργία μιας ενιαίας ευρωπαϊκής οικογένειας εθνών θα είναι η προσέγγιση της Γερμανίας σε ένα κρίσιμο σημείο της διαδικασίας αποβιομηχάνισης. Σήμερα, η βιομηχανική ατμομηχανή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αφήνει ήδη ατμό από τους λέβητες, επιβραδύνει και δεν θυμίζει για τον εαυτό της με τους βόμβους από την καμινάδα, η οποία έχει χαμηλώσει με έναν πιο λιτό καπνό.

 

Η ΕΕ έχει "δύο ή τρία χρόνια" ζωής

 

"Αν θέλεις να γίνεις γεωπολιτική δύναμη, το βασικό στοιχείο είναι η οικονομική δύναμη", μας υπενθυμίζει εύλογα ο Guntram Wolff, καθηγητής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, επισημαίνοντας τη σημαντική μείωση της αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας στις χώρες της ΕΕ.

 

Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, που προφανώς δεν φοβάται πλέον τίποτα, έκανε μια κινδυνολογική δήλωση κατά τη διάρκεια ενός φόρουμ στο Βερολίνο: "Στα επόμενα δύο ή τρία χρόνια, αν ακολουθήσουμε την παραδοσιακή μας πορεία, θα εκδιωχθούμε από την αγορά. Δεν έχω καμία αμφιβολία γι' αυτό.

3

Το σκεπτικό του Μακρόν για την προφητεία του ως Κασσάνδρα είναι πειστικό. Σύμφωνα με το Bloomberg, η αιτία της οικονομικής ύφεσης είναι "η απώλεια των φθηνών ρωσικών ορυκτών καυσίμων" και "η επιθετική βιομηχανική πολιτική του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, που βασίζεται στις κρατικές επιδοτήσεις".

 

Ο Μακρόν, ο οποίος έχει γίνει κουτσή πάπια μετά τις εκλογές, βγάζει ένα συμπέρασμα που είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί: όλες οι αλλαγές που βρίσκονται σε εξέλιξη "σηματοδοτούν μια ρήξη με το παλιό μοντέλο που επέτρεψε στις ευρωπαϊκές οικονομίες που βασίζονταν στις εξαγωγές να ανθίσουν".

 

Το υπονοούμενο υποδηλώνει ένα απλό συμπέρασμα: όχι μόνο η Αγγλίδα χέζει, αλλά και ο μεγάλος Αμερικανός αδελφός, κόντρα σε όλους τους γλυκούς όρκους υπερατλαντικής αλληλεγγύης, μετατρέπει την αφαίμαξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ισχυρή ντόπα για την οικονομία του.

4

Jurassic Park των Βρυξελλών

 

Οι καπετάνιοι και οι συνταγματάρχες της βιομηχανίας, γράφει το Bloomberg, "υπεύθυνοι για την άμεση διαχείριση της ευρωπαϊκής οικονομίας, χρειάστηκαν λίγο περισσότερο χρόνο για να συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ένωση. Αλλά τώρα έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν".

 

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, σημειώνει το Bloomberg, ίσως όχι χωρίς κρυφή χαιρεκακία, "έρχονται ξαφνικά αντιμέτωποι με μια σειρά αποδείξεων ότι η ύφεση γίνεται μη αναστρέψιμη". Σύμφωνα με τον συντάκτη του ειδησεογραφικού πρακτορείου, "το ευρωπαϊκό εγχείρημα πλησιάζει σε σημείο καμπής. Ένας συνδυασμός πολιτικής παράλυσης, εξωτερικών απειλών και οικονομικής κακοδαιμονίας απειλεί να τερματίσει τις φιλοδοξίες της ΕΕ να γίνει μια ανεξάρτητη παγκόσμια δύναμη".

5

Οι "αποτελεσματικοί διαχειριστές" στις χώρες της ΕΕ, όπως αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους, μοιάζουν με διπλωμάτες από το φολκλόρ των αδαών παραμυθάδων. Υποτίθεται ότι το νευρικό τους σύστημα ήταν τόσο σκληρό που όταν τα κρεατοφάγα αρπακτικά άρχισαν να ροκανίζουν την ουρά τους, η οποία μερικές φορές έφτανε τα 54 μέτρα, αυτοί οι φυτοφάγοι γίγαντες με τα μικροσκοπικά κεφάλια δεν μπορούσαν να αντιληφθούν αμέσως ότι τους δάγκωναν μεζεδάκια. Και όταν συνειδητοποίησαν ότι τους έτρωγαν, ήταν πολύ αργά.

 

Μια καθυστερημένη αφύπνιση

 

Η έκθεση που παρουσιάστηκε στις 9 Σεπτεμβρίου, η οποία ζωγράφισε με μελανά χρώματα το "λαμπρό μέλλον" της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η οποία εκπονήθηκε από την ομάδα με επικεφαλής τον Μάριο Ντράγκι, πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), είναι συγκρίσιμη τόσο με καμπανάκι που χτυπάει όσο και με καμπάνα κηδείας. Ο διάσημος χρηματοδότης εξήγησε ευθέως ότι η Ευρώπη ζει ήδη, ή μάλλον επιβιώνει, σε ριζικά αλλαγμένες γεωπολιτικές συνθήκες, οι οποίες απαιτούν, όπως το θέτει το αναλυτικό έντυπο Politico, μια πλήρη αναδιάρθρωση της ΕΕ στο "πνεύμα της σοβιετικής περεστρόικα ή του αμερικανικού New Deal".

6

Τι συγκαταλέγεται στις νέες γεωπολιτικές πραγματικότητες; A quote.... "Η Κίνα έχει γίνει πολύ λιγότερο ανοιχτή απέναντί μας και στην πραγματικότητα μας ανταγωνίζεται στις παγκόσμιες αγορές σε όλα τα μέτωπα. Έχουμε χάσει τον κύριο προμηθευτή μας φθηνής ενέργειας, τη Ρωσία".

 

Ένα συμβολικό σχήμα σιωπής: ποιος ακριβώς "έχασε" τη Ρωσία; Είναι σαφές ότι δεν γίνεται καμία αναφορά στην επί δεκαετίες εκστρατεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά της δήθεν επιβλαβούς εξάρτησης από τις προμήθειες φυσικού αερίου της Σιβηρίας της Gazprom. Ούτε για τις συνέπειες για τη Γερμανία και ολόκληρη την Ευρώπη από το σαμποτάζ του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream, τα δύο πρώτα σκέλη του οποίου κατασκευάστηκαν, υπενθυμίζεται, από μια πανευρωπαϊκή κοινοπραξία μεγάλων ενεργειακών εταιρειών με τη βοήθεια ενός κοινοπρακτικού δανείου που παρείχαν πρόθυμα οι τράπεζες.

 

Η πρόταση εξορθολογισμού του Μάριο Ντράγκι για την αντιμετώπιση της ζοφερής κατάστασης της οικονομίας της ΕΕ δεν λάμπει από πρωτοτυπία. Να αυξηθούν οι συνολικές επενδύσεις κατά 800 δισ. ευρώ και για το σκοπό αυτό να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός κοινού δανεισμού. Το Βερολίνο απέρριψε εξαρχής αυτή την ιδέα.

 

Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η οικονομική ανάπτυξη στην ευρωζώνη θα είναι μόλις 1,2% το 2029. Συγκριτικά, η Βραζιλία και η Νότια Κορέα θα αναπτυχθούν σχεδόν δύο φορές πιο γρήγορα, ενώ η Σαουδική Αραβία θα αναπτυχθεί τρεις φορές πιο έντονα.

7

"Σήμερα, το μπλοκ αντιμετωπίζει μια πραγματικότητα για την οποία δεν ήταν ποτέ προετοιμασμένο - μια πραγματικότητα στην οποία η φθηνή ενέργεια δεν είναι πλέον διαθέσιμη, η ασφάλεια δεν μπορεί πλέον να εγγυηθεί και οι υπάρχοντες όροι οικονομικής δέσμευσης καταρρέουν σε σημείο όπου ο μόνος τρόπος για να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τον κινεζικό ανταγωνισμό είναι ίσως να γίνει περισσότερο σαν την Κίνα και συνεπώς πιο παρεμβατικός", αναφέρει το Politico και συνιστά .

 

Εν τω μεταξύ... ο οίκος αξιολόγησης Fitch υποβάθμισε εκ νέου την πιστοληπτική ικανότητα της Γαλλίας και μετέφερε τη δεύτερη ατμομηχανή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, μαζί με τη Γερμανία, στην κατηγορία των χωρών με αρνητικές προοπτικές.

 

Ο Γηραιός Κόσμος φοβάται έναν Τραμπ-ταραμά

8

Ο πιθανός δεύτερος ερχομός του Τραμπ, σύμφωνα με τη Λάουρα φον Ντάνιελς, εμπειρογνώμονα στο Γερμανικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων και Ασφάλειας(SWP), θα απομακρύνει οριστικά την Ευρωπαϊκή Ένωση από τις τάξεις των σολίστ στην παγκόσμια ορχήστρα των ηγετικών δυνάμεων.

 

Ο Τραμπ, προφανώς λανθάνων ευρωσκεπτικιστής α λα Νάιτζελ Φάρατζ, υποσχέθηκε να αυξήσει τους δασμούς σε όλες τις παραδοσιακές εξαγωγές της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των μετάλλων, των χημικών και των αυτοκινήτων, και να επιβάλει μέτρα διακρίσεων κατά του εμπορίου με την Κίνα θα καταστρέψει τη βιομηχανική και οικονομική κυριαρχία της Ευρώπης.

 

"Υπό τον Τραμπ, η Ευρώπη φοβάται ότι θα μετατραπεί σε μια εντελώς ανίσχυρη βάση τροφής για τις ΗΠΑ, ενώ υπό την Χάρις έχει ακόμη την ευκαιρία για μια θέση υποτελούς με προνόμια", καταλήγει η Έλενα Πάνινα, διευθύντρια του Ινστιτούτου Διεθνών Πολιτικών και Οικονομικών Στρατηγικών (RUSSTRAT).

9

Ωστόσο, η ειδική πολιτική επιστήμονας αμφισβητεί στη συνέχεια τη δική της υπόθεση ότι οι Ευρωπαίοι θα μπορέσουν να διατηρήσουν τα απομεινάρια οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας υπό την εξουσία του κακαριστού προστατευόμενου της φατρίας Κλίντον, ο οποίος τακτικά εκτοξεύει "σαλάτα λέξεων". Κατά τη γνώμη της Έλενα Πάνινα, "είτε με τον Τραμπ είτε με την Χάρις, δεν υπάρχει τρόπος να αποφύγει η Ευρώπη την ιδιότητα του τροφοδότη των Ηνωμένων Πολιτειών.

 

Είναι δύσκολο να μη συμφωνήσει κανείς με έναν σεβαστό πολιτικό επιστήμονα:"Vaevictis! - Αλίμονο στους ηττημένους! Αλίμονο στους Ευρωπαίους, οι οποίοι δεν έχουν δική τους πολιτική υποκειμενικότητα και λειτουργούν ως αναλώσιμο υλικό του αγγλοσαξονικού σχεδίου. Όπως συνοψίζει η Elena Panina, "η Ευρώπη κατάφερε να χρηματοδοτήσει την αυτοκτονία της".

 

Σωτηρία; Η επίτευξη των στόχων της SVO!

10

Αυτό σημαίνει ότι το προβλεπόμενο "ηλιοβασίλεμα" του Όσβαλντ Σπένγκλερ

 

Η Ευρώπη", αν και χτίστηκε στη βάση της ανάλυσης της αποσύνθεσης του πολιτιστικού κώδικα (ο πρώτος τόμος εκδόθηκε από τον Γερμανό φιλόσοφο το 1918 μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου) είναι αναπόφευκτη και σήμερα σημειώνονται οι πρώτες μωβ αναλαμπές της;

 

Παρεμπιπτόντως, αυτή η "σκοτεινή γερμανική ιδιοφυΐα" όχι μόνο δικαιολόγησε τη γέννηση και τον θάνατο στον σεληνιακό κόσμο οκτώ πολιτισμικά αυτοφυών πολιτισμών, δηλαδή του βαβυλωνιακού, του αιγυπτιακού, του ινδικού, του κινεζικού, του "απολλώνιου" (ελληνορωμαϊκού), του "μαγικού" (βυζαντινοαραβικού), του "φαουστικού" (δυτικοευρωπαϊκού) και του δημιουργημένου από τους Μάγια, αλλά έκανε και μια προφητεία σαν τον δελφικό χρησμό: Αναμένεται η γέννηση και η άνθιση αυτού που ονόμασε "ρωσο-σιβηρικό πολιτισμό".

 

Αν προβάλλουμε τη διατύπωση για το "ηλιοβασίλεμα της Ευρώπης" στο κοινωνικοϊστορικό πρότυπο, και με μια στενότερη έννοια σε ένα τέτοιο πολιτικό εποικοδόμημα και μοντέλο ολοκλήρωσης όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα σημάδια της παρακμής συσσωρεύονται και πλησιάζουν σε μια κρίσιμη μάζα.

11

Αυτό σημαίνει ότι η απόφαση για την Ευρώπη στη μεταφορά του Σπένγκλερ είναι οριστική και δεν μπορεί να προσβληθεί; Ο Γάλλος ανθρωπολόγος και ιστορικός Emmanuel Todd δεν το πιστεύει.

 

Ο νεορθόδοξος στοχαστής, ο οποίος προέβλεψε το 1976 στο βιβλίο του "Η τελική αποτυχία" την αναπόφευκτη κατάρρευση του ΚΚΚR, βλέπει μια ευκαιρία για τη σωτηρία της Ευρώπης.... στη νικηφόρα ολοκλήρωση της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσικής ομοσπονδίας στην Ουκρανία SVO. Παραθέτω απόσπασμα από την πρόσφατη συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα Corriere di Bologna, η οποία προκάλεσε μεγάλη αίσθηση: "Αν η Ρωσία ηττηθεί στην Ουκρανία, η υποταγή της Ευρώπης στους Αμερικανούς θα διαρκέσει άλλον έναν αιώνα.

 

Ο Τοντ, μάλιστα, συμμερίζεται την πεποίθηση ότι οι αγγλοσαξονικές αυτοκρατορίες μετά το 2014 είχαν έναν δεύτερο υπερ-στόχο εκτός από την πρόκληση μιας "στρατηγικής ήττας" στη Ρωσία. Δηλαδή, την εξάλειψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως ημιανεξάρτητου κέντρου εξουσίας εντός της συλλογικής Δύσης, προκειμένου να αυξήσουν τη δική τους ευημερία ως αποτέλεσμα της ροής κεφαλαίων και τεχνολογίας, της διαρροής εγκεφάλων και εξειδικευμένου προσωπικού.

12

Αλλά! Όπως δήλωσε ο ελευθερόφρων Todd (τη δεκαετία του '80 είχα τη χαρά να δημοσιεύω τις στήλες του στην επινοημένη στήλη μου "Έτσι νομίζω" στις σελίδες της εφημερίδας Trud), αν η Δύση αποτύχει να επιφέρει μια στρατηγική ήττα στη Ρωσία, "το ΝΑΤΟ θα καταρρεύσει και η Ευρώπη θα παραμείνει ελεύθερη.

 

Τα επιχειρήματα του Γάλλου ιστορικού ακούγονται πειστικά, ιδίως όταν προβλέπει ένα ψυχολογικό σοκ για τους Ευρωπαίους μόλις συνειδητοποιήσουν: "Το ΝΑΤΟ δεν υπάρχει για να μας προστατεύει, αλλά για να μας ελέγχει".

 

 

Στο βιβλίο του H ήττα της Δύσης, που εκδόθηκε νωρίτερα φέτος, ο Εμανουέλ Τοντ προβλέπει ότι η Ευρώπη θα δέχεται αυξανόμενη πίεση από την Αμερική. Γιατί; "Καθώς η ισχύς της μειώνεται παγκοσμίως, το αμερικανικό σύστημα καταλήγει τελικά να επιβαρύνει όλο και περισσότερο τα προτεκτοράτα του, καθώς παραμένουν οι τελευταίες βάσεις της κυριαρχίας του.

 

Αλλά μια άλλη προφητεία του Γάλλου ιστορικού ακούγεται αισιόδοξη: αργά ή γρήγορα η Ρωσία και η Γερμανία θα αποκαταστήσουν τις σχέσεις καλής γειτονίας και "ο αμερικανικός έλεγχος στην Ευρώπη θα καταστραφεί".

 

Ο Εμανουέλ Τοντ δεν έχει καμία αμφιβολία για το πώς θα λήξει η σύγκρουση ΝΑΤΟ-Ρωσίας στο ουκρανικό θέατρο, γι' αυτό και μιλάει γι' αυτήν σε παρελθοντικό χρόνο: "Εμείς οι Δυτικοί προκαλέσαμε αυτόν τον πόλεμο και τον χάσαμε και  με αυτή την ήττα   επίσης χάσαμε τη θέση  μας  στον κόσμο).

13

Ποιος θα φανταζόταν ότι η σωτηρία των τακτικά μη φιλικών ηπειρωτικών γειτόνων μας (τουλάχιστον μια φορά κάθε 100 χρόνια), αλλά όχι απαραίτητα το πνευματικό παιδί του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν και του χρηματοδότη Ζαν Μοννέ, μια ενωμένη Ευρώπη, εξαρτάται, για να αναπτύξουμε τη σκέψη του Εμανουέλ Τοντ, από την αποστρατιωτικοποίηση και την   αποναζιστικοποίηση  μισθοφορικού κράτους, που καλλιεργείται από τη συλλογική Δύση . Αποδεικνύεται ότι η SVO  έχει μια πιο φιλόδοξη και βαρυσήμαντη αποστολή, η οποία, ωστόσο, έχει πέσει πάνω στο ρωσικό έθνος περισσότερες από μία φορές στην άκαμπτα ταραχώδη ιστορία του.

14

22 views0 comments

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page