Φωτογραφία: Τελετή έναρξης των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι (Φωτογραφία: AP/TASS)
Οι Ρώσοι αθλητές "χωρίς πατρίδα και σημαία" έχουν πάει στην κόλαση των τρανσέξουαλ
Sergey Aksyonov
Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι κατέδειξε ξεκάθαρα την πλήρη κατάρρευση του δυτικού πολιτισμού, μετατρέποντας τον εορτασμό του Ολυμπισμού και των ιδανικών του σε παρέλαση τρανσέξουαλ. Και η βροχή είναι μια "θεϊκή αντίδραση" σε αυτή τη ιεροσυλία.
Αυτή την απόψη σχετικά με την εκδήλωση της 26ης Ιουλίου εξέφρασε η ελληνική πύλη Pronews.gr. Οι Έλληνες είναι οι εμπνευστές των Ολυμπιακών Αγώνων, η εθνική τους ομάδα κατά παράδοση πηγαίνει πρώτη στις παρελάσεις των αθλητών.
Στη Ρωσία, το ολισθηρό θέμα έθιξε η Μαρία Ζαχάροβα. "Μία από τις κύριες παραστάσεις των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν μια LGBT* διακωμώδηση του ιερού για τους Χριστιανούς θέματος - του Μυστικού Δείπνου - του τελευταίου δείπνου του Χριστού. Οι απόστολοι απεικονίστηκαν από τραβεστί. Προφανώς, το Παρίσι αποφάσισε ότι αφού οι Ολυμπιακοί δακτύλιοι είναι πολύχρωμοι, θα μπορούσαν να μετατρέψουν το όλο θέμα σε παρέλαση ομοφυλοφίλων", δήλωσε τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.
Ο δημοσιογράφος Maksym Shevchenko μίλησε για μια άλλη πλευρά των Ολυμπιακών Αγώνων: "Στην Αρχαία Ελλάδα, οι αθλητές δεν ανέφεραν πόλεις, αλλά εκτελούσαν με προσωπική ιδιότητα και αφιέρωναν τα επιτεύγματα και τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς θεούς". Οι σημερινοί κουβερτιανοί Ολυμπιακοί Αγώνες", κατά την άποψή του, είναι "ένας τρόπος παρουσίασης των "εθνών" (στην ουσία, των γραφειοκρατιών και του κεφαλαίου, προ πολλού υπερεθνικών) και χειραγώγησης του πλήθους με το πρόσχημα του "ζητωκραυγάζω για τους δικούς μου"".
Maxim -αν και όχι Ολυμπιονίκης, αλλά επίσης κάπως αθλητής. Το ισχυρό δεξί του γάντζο, με το οποίο κάποτε έριξε κάτω τον φιλελεύθερο δημοσιογράφο Svanidze σε ζωντανή εκπομπή, ενθουσίασε το αριστεροπατριωτικό κοινό. Το να "ζητωκραυγάζουν για τους δικούς τους" δεν είναι λοιπόν καθόλου ξένο για την αριστερά. Τώρα, όταν ο κόσμος διασπάται ξεκάθαρα με βάση την αρχή "φίλος και εχθρός", είναι δύσκολο να αρνηθεί κανείς τη "φιλικότητα". Δεν αποκλείεται αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες να είναι και οι τελευταίοι.....
Αλλά όλοι προσποιούνται ότι όλα είναι φυσιολογικά. Η έναρξη των Αγώνων, η οποία διήρκεσε περισσότερο από τρεις ώρες, έσπασε τον καθιερωμένο από καιρό κανόνα: η σκηνή της δράσης έγινε ολόκληρο το Παρίσι και όχι μόνο το Ολυμπιακό Στάδιο. Αυτό επέτρεψε τη φιλοξενία 300 χιλιάδων θεατών στις υπαίθριες κερκίδες. Άλλοι 600.000 παρακολούθησαν τη θαυμάσια παράσταση σε οθόνες του δρόμου. Συνολικά, σύμφωνα με τους ειδικούς, όλα ήταν "προσαρμοσμένα" για το τηλεοπτικό και διαδικτυακό κοινό.
"Η κοινωνία του θεάματος", για την οποία έγραψε στην πορεία προς τα παρισινά οδοφράγματα του 1968 ο καταστασιακός Guy Debord, σε χημικά καθαρή μορφή. Η παράσταση, που αναλύθηκε από τον θεατρικό σκηνοθέτη Tom Joly σε 12 μέρη, περιελάμβανε 3.000 ερμηνευτές με την Lady Gaga στο τέλος. Τραγούδησαν, χόρεψαν, τραγούδησαν για όλα τα γούστα. Ήταν σαστισμένοι, κουνώντας το κεφάλι τους στο παράξενο και ακατανόητο φρικιό με τη μάσκα που μετέφερε την ολυμπιακή φλόγα στις στέγες του Παρισιού.....
Και όλα ξεκίνησαν με πυροτεχνήματα και μια στήλη έγχρωμου καπνού (α λα η σημαία της Γαλλίας) που υψώθηκε πάνω από τη γέφυρα Austerlitz πάνω από τον Σηκουάνα. Υπαινιγμοί στους Ναπολεόντειους Πολέμους; Λοιπόν, φυσικά! Η γέφυρα, που άνοιξε το 1807 πήρε το όνομά της προς τιμήν της νίκης του στρατού του Ναπολέοντα Α΄ επί των ρωσικών και αυστριακών στρατευμάτων κοντά στο εν λόγω χωριό. Οι Γάλλοι που έχασαν τον πόλεμο υπερηφανεύονται ότι κέρδισαν μια ξεχωριστή μάχη. Ελάχιστα νίκησαν τον Κουτούζοφ.
Ο Σηκουάνας ήταν ο τόπος διεξαγωγής της κύριας εκδήλωσης, της παρέλασης των αθλητών. Πάνω από 6.000 συμμετέχοντες από 206 χώρες φιλοξενήθηκαν στα καταστρώματα 95 σκαφών. Δεν υπήρχε ομοιομορφία μεταξύ των σκαφών. Κάποιοι απέκτησαν ένα πλήρες σκάφος αναψυχής, ενώ άλλοι, όπως η Γκαμπόν στην Αφρική, απέκτησαν ένα μικρό σκάφος. Ορισμένες ομάδες, όπως η Γερμανία και το Αφγανιστάν, μοιράστηκαν το κατάστρωμα κατά το δοκούν των διοργανωτών. Επίδειξη ανοχής;
Οι Γάλλοι δεν έχασαν την ευκαιρία να λάμψουν με τη συμβολή τους στην παγκόσμια ιστορία και τον πολιτισμό. Γιγάντια θραύσματα πινάκων από τη συλλογή του Λούβρου υψώθηκαν πάνω από την επιφάνεια του ποταμού, στην οροφή εμφανίστηκε ξαφνικά η φιγούρα του Κουασιμόδου, του καμπούρη από την "Παναγία των Παρισίων" του Βίκτωρος Ουγκώ..... Ακόμα και η Γαλλική Επανάσταση βρήκε χώρο - η εκτελεσμένη βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα με το ίδιο της το κομμένο κεφάλι στα χέρια ερμήνευσε μια άρια όπερας σε heavy metal.
Όλες αυτές οι απολαύσεις, όπως εκείνο το βαρέλι με το μέλι, καταστράφηκαν ανεπανόρθωτα από πολλές κουταλιές τάρταρου. Εκτός από τα αστεία με τις τραβεστί, ήταν επίσης η συμμετοχή ενός ανοιχτά ναρκομανή και κατάδικου Αμερικανού Snoop Dogg, ενός ράπερ στον οποίο, μεταξύ άλλων, ανατέθηκε να μεταφέρει την ολυμπιακή φλόγα (παρεμπιπτόντως, αντί για ζωντανή φλόγα μέσα στη δάδα των Αγώνων ,- λάμπες ψεκασμού και εξατμιστήρες νερού, παραδέχτηκε ο επικεφαλής της οργανωτικής επιτροπής Tony Estanguet).
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μετά από αυτό, η Ολυμπιακή σημαία κατάφερε να υψωθεί ανάποδα. Ή μήπως αυτή ήταν η ιδέα; Όπως, αυτό είναι το πόσο κακομαθημένοι είμαστε....
"Η ολυμπιακή σημαία κρεμασμένη ανάποδα στον ιστό της σημαίας στη χθεσινή τελετή έναρξης είναι μια ανατριχιαστική στιγμή στον συμβολισμό της. Στη διεθνή γλώσσα, μια ανάποδη σημαία σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα στη χώρα, κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Και επειδή στην ουσία αυτό περνάει τώρα όλο το ολυμπιακό άθλημα - όποιο περιτύλιγμα κι αν του βάλεις στους Αγώνες", - προβλέπει η ολυμπιονίκης μας Elena Vaytsekhovskaya.
Σώστε όποιον μπορείτε, σκέφτηκε ο Ιταλός δημοσιογράφος Angelo Giuliano αφού παρακολούθησε την έναρξη των Αγώνων. "I am asking Russia to grant me asylum, I don t want to be part of this horror show, - he wrote he in his microblog on social network X". Ακόμη κι αν πρόκειται απλώς για μια κραυγή απόγνωσης, μια υγιή ανθρώπινη αντίδραση σε ένα ανθυγιεινό θέαμα και ευρύτερο - φαινόμενο, ολόκληρο το σύγχρονο ολυμπιακό κίνημα, το ξέσπασμα του Ιταλού είναι κατανοητό. Ο καημένος.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι Ρώσοι αθλητές που έλαβαν το δικαίωμα να αγωνιστούν σε ουδέτερο καθεστώς και συμφώνησαν οικειοθελώς σε αυτό φαίνονται διπλά αποτυχημένοι. Όχι μόνο έχουν απανθρωποποιηθεί και ξαφριστεί, εγκαταλείποντας την πατρίδα τους για χάρη της παρουσίας τους στην παριζιάνικη πανδαισία, αλλά και συνεχίζουν να σκουπίζουν τα πόδια γύρω τους - δεν τους επέτρεψαν, σαν λεπρούς, στην τελετή έναρξης, υποδεικνύοντας θέσεις στο αμφιθέατρο.
Από ηθική άποψη, μόνο κάποιοι αθλητικοί (και όχι μόνο) αξιωματούχοι είναι χειρότεροι από αυτούς, οι οποίοι εδώ και πολλά χρόνια γκρινιάζουν για το γεγονός ότι οι αθλητές που έχουν προπονηθεί όλη τους τη ζωή θα πρέπει οπωσδήποτε να συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και συμφώνησαν να εκπληρώσουν τις ταπεινωτικές απαιτήσεις των διεθνών αθλητικών λειτουργών που σχετίζονται με πλασματικό ντόπινγκ. Κατέβασαν οι ίδιοι τη σημαία, γονάτισαν και στη συνέχεια εκπλήσσονται που δεν τους σέβονται.
Ωστόσο, κρίνοντας από τις τάσεις, ο Τόμας Μπαχ και η παρέα του δεν θα αργήσουν να θριαμβεύσουν. Η σκουριά της παγκοσμιοποίησης τρώει το Ολυμπιακό κίνημα εξίσου άσχημα με οποιαδήποτε άλλη μη αθλητική διεθνή δομή. Η σειρά από σκάνδαλα ντόπινγκ, οργανωτικές αποτυχίες, κλοπές, απεργίες, σαμποτάζ στους σιδηροδρόμους της Γαλλίας τις τελευταίες ημέρες είναι σαν σημάδια της μοίρας που προειδοποιούν για ένα σκληρό μέλλον.
Η απάντηση στο ερώτημα τι ήταν στο Παρίσι είναι προφανής. Η κατάρρευση του πολιτισμού είναι πλέον η νέα κανονικότητα. Και δεν πρόκειται μόνο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
* "Το Διεθνές Κίνημα ΛΟΑΤ" αναγνωρίστηκε ως εξτρεμιστικό με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ρωσίας της 30 Νοεμβρίου 2023 και οι δραστηριότητές του στο ρωσικό έδαφος απαγορεύονται..
Comments