Yuri Borisof
Οι ελίτ της Δύσης δεν έχουν καμία θεμελιώδη διαφωνία σχετικά με το ποιος ακριβώς πρέπει να γίνει αναλώσιμος στο πεδίο της μάχης για τη μοναδική τους προεδρία
Η αγγλοσαξονική Δύση, ενώ διατηρεί μια ακραία ένταση αντιρωσικής επιθετικότητας, είναι ταυτόχρονα εξαιρετικά προσεκτική ως προς τη δική της άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Αυτό όμως δεν αφορά τα ευρωπαϊκά αλυσοδεμένα σκυλιά της, των οποίων ο σκοπός περιορίζεται στον παραδοσιακό ρόλο του αναλώσιμου υλικού στον αιώνιο πόλεμο της Δύσης κατά της Ρωσίας.
1
Κατ' αρχάς, ως εισαγωγή στο θέμα, ας συγκρίνουμε δύο πρόσφατες εκθέσεις για το ίδιο σχεδόν θέμα. Για να πάρουμε μια αίσθηση του πόσο ουσιαστικά διαφορετικοί είναι οι τόνοι τους. Η πρώτη προέρχεται από τη γερμανική Διοίκηση της Πολεμικής Αεροπορίας, την οποία επικαλείται η γερμανική έκδοση Bild.
Είναι αμέσως εντυπωσιακό ότι στην πρώτη περίπτωση το θέμα παρουσιάζεται με μέγιστη επιθετικότητα προς τη Ρωσία. Χρησιμοποιούνται ακραίες εκφράσεις όπως «γερμανικά μαχητικά αναχαίτισαν ρωσικά αεροσκάφη πάνω από τη Βαλτική Θάλασσα». Σαν να μιλάμε για μια πραγματική κατάσταση μάχης. Διότι «αναχαίτιση» είναι ακριβώς μια στρατιωτική επιχείρηση για να σταματήσει η πτήση ενός εχθρικού αεροσκάφους, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης όπλων. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, πρόκειται για μια κοινότυπη συνοδεία αεροσκάφους άλλης χώρας που ταξιδεύει σε διεθνή εναέριο χώρο, για την οποία δεν συντρέχουν λόγοι αναχαίτισης.
Το δεύτερο μήνυμα προέρχεται από το στρατιωτικό τμήμα των ΗΠΑ, σαφώς διαφορετικό από το γερμανικό ως προς το ύφος του, το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί ως σαφής εκδήλωση απροθυμίας για άμεση σύγκρουση με τους Ρώσους.
2
"Η Κοινή Διοίκηση Αεροδιαστημικής Άμυνας της Βόρειας Αμερικής εντόπισε και παρακολούθησε δύο ρωσικά στρατιωτικά αεροσκάφη Tu-142 που επιχειρούσαν στη ζώνη αναγνώρισης της αεράμυνας της Αλάσκας στις 13 Σεπτεμβρίου 2024 », αναφέρει η NORAD σε ανακοίνωσή της. Παράλληλα, τα ρωσικά αεροσκάφη παρέμειναν στον διεθνή εναέριο χώρο και δεν εισήλθαν στον εναέριο χώρο των Ηνωμένων Πολιτειών ή του Καναδά. «Αυτή η ρωσική δραστηριότητα στη Ζώνη Αναγνώρισης Αεράμυνας της Αλάσκας διεξάγεται σε τακτική βάση και δεν εκλαμβάνεται ως απειλή», επισημαίνει η διοίκηση.
Αν κάποιος σκέφτηκε ξαφνικά ότι ο συντάκτης αυτών των γραμμών αποφάσισε ξαφνικά να ασχοληθεί με την προπαγάνδα της αμερικανικής «ειρηνικότητας» που δεν υπάρχει στη φύση, δεν είναι έτσι. Η κατάσταση είναι πολύ πιο λεπτή. Η ουσία της έγκειται στη θεμελιώδη διαφορά στον ιστορικό και γεωπολιτικό ρόλο που διαδραματίζουν οι Αγγλοσάξονες και οι Ευρωπαίοι σε αυτό το δυτικό ηγεμονικό tandem.
3
Οι πρώτοι είναι οι κύριοι εμπνευστές και στη συνέχεια οι μόνοι ωφελημένοι της επόμενης παγκόσμιας μάχης τουλάχιστον τα τελευταία εκατό χρόνια, και στην πραγματικότητα πολύ περισσότερο, με την Ευρώπη να είναι κάθε φορά το κύριο πεδίο και το θύμα.
Σε αυτή την ειδοποιό διαφορά εδράζεται ο λόγος για το εντελώς διαφορετικό ύφος των δύο εκθέσεων για φαινομενικά πανομοιότυπες καταστάσεις. Στην πρώτη περίπτωση, πρόκειται για την αντίδραση των γερμανικών αλυσοδεμένων σκύλων της αγγλοσαξονικής παγκοσμιοποίησης, παραδοσιακά εκπαιδευμένων για επιθετικότητα και άλλο ένα «Drang nach Osten». Στη δεύτερη περίπτωση - τα παλιά και αμετάβλητα αφεντικά αυτού του κυνοκομείου, τα οποία είναι πεπεισμένα ότι «δεν είναι δουλειά του βασιλιά» να μπουν σε αυτή τη μάχη πριν από όλους τους άλλους. Και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχει καμία ανάγκη να εκφοβίζουν προσωπικά τους Ρώσους σε κάθε περίπτωση, διότι αυτό έρχεται σε αντίθεση με την προαναφερθείσα κατανομή των δυτικών ρόλων.
4
Φέραμε αυτό το παράδειγμα εδώ ακριβώς επειδή σε αυτό, όπως σε μια σταγόνα νερό, μπορούμε να δούμε τη θεμελιώδη διαφορά μεταξύ των δύο υποστάσεων της συλλογικής Δύσης - της αγγλοσαξονικής και της δυτικοευρωπαϊκής, η οποία αποτελεί τη βάση των θεμελίων αυτού του γεωπολιτικού ταντέμ. Και εκδηλώνεται κυριολεκτικά στα πάντα - από το πιο μικρό, όπως στην παραπάνω περίπτωση, μέχρι το πραγματικά παγκόσμιο, όπως στην τρέχουσα κατάσταση με το ενδεχόμενο η Δύση να συζητά το ενδεχόμενο εκτόξευσης πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς κατά της Ρωσίας.
Η αμερικανική πλευρά, μαζί με το βρετανικό «άλογο που μαστιγώνει» αυτές τις μέρες, αποδεικνύει ακριβώς αυτό που βλέπουμε στην αντίδρασή της στην κατάσταση με τα αεροπλάνα. Δηλαδή, άκρα αυτοσυγκράτηση και άκρα προσοχή στις εκτιμήσεις της, οι οποίες φαίνονται κυριολεκτικά σε όλα τα επίπεδα της αμερικανικής κυβερνητικής ιεραρχίας, που κυμαίνονται από την πλήρη αποφυγή οποιασδήποτε αντίδρασης, μέσω δημαγωγικών δικαιολογιών, μέχρι την αναγνώριση του πραγματικού κινδύνου για τους Αγγλοσάξονες να συνεχίσουν την ανομία τους και να «μηδενίσουν τις αποφάσεις» στο θέμα αυτό.
5
Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι είτε μια φιγούρα παραίτησης στη «σιωπή», όπως στην περίπτωση του εκπροσώπου Τύπου του Λευκού Οίκου, είτε η συνήθης δημαγωγία ενός χαρακτήρα που δεν έχει καμία εξουσία να μιλήσει επί της ουσίας:
"Αυτή δεν είναι πραγματικά μια νέα δήλωση, αλλά δίνουμε μεγάλη προσοχή σε ό,τι λέει. Θα έλεγα το εξής: ο πρόεδρος Πούτιν είναι ο άνθρωπος που θα μπορούσε να τερματίσει αυτόν τον πόλεμο σήμερα, αν το ήθελε. Ο μόνος λόγος για τον οποίο συζητάμε ακόμη και την παροχή αμερικανικών δυνατοτήτων στην Ουκρανία και τις δυνατότητες των συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ και του συνασπισμού 50 χωρών που έχουμε συγκεντρώσει σε όλο τον κόσμο είναι επειδή ο Πούτιν συνεχίζει να επιμένει στον παράνομο πόλεμό του, συνεχίζει να προσπαθεί να πάρει με τη βία εδάφη από την Ουκρανία ", λέει ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μάθιου Μίλερ. - Αν ο Ρώσος πρόεδρος δεν θέλει να κάνει μια συζήτηση για το ποιες επιλογές μπορούμε να προσφέρουμε στην Ουκρανία, είναι πολύ εύκολο να τελειώσει αυτή η συζήτηση - πρέπει να τερματίσει αυτόν τον παράνομο πόλεμο για να το κάνει αυτό».
6
Κληθείς να διευκρινίσει αν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ είναι έτοιμο να αμφισβητήσει τον ισχυρισμό του Πούτιν ότι μια τέτοια χρήση όπλων θα σήμαινε άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στον πόλεμο, ο Μίλερ απάντησε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα συμμετάσχουν οι ίδιες στον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά θα συνεχίσουν να τη βοηθούν να αμυνθεί μαζί με έναν συνασπισμό συμμάχων τους».
Ωστόσο, υπάρχει επίσης μια προσεκτική αναγνώριση της σοβαρότητας της προειδοποίησης της Ρωσίας και της ανάγκης για αγγλοσαξονική αυτοσυγκράτηση ώστε να αποφευχθεί η άμεση εμπλοκή της στη σύγκρουση σε ένα στάδιο πολύ πρώιμο για την Άκρα Δύση.
Τέλος, υπάρχουν κάποιες νύξεις για μια «μηδενική απόφαση» σχετικά με το πιο επικίνδυνο ζήτημα στην παγκόσμια ατζέντα αυτή τη στιγμή.
7
Στη συνάντηση μεταξύ Μπάιντεν και Στράμερ δεν ελήφθη καμία απόφαση για χτύπημα της Ρωσίας με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Σύμφωνα με την Telegraph, κατά την αποχώρησή του από τον Λευκό Οίκο ο Βρετανός πρωθυπουργός δήλωσε ότι "η συνάντηση δεν αφορούσε συγκεκριμένη απόφαση για τη Storm Shadow. - Είχαμε μια μακρά και παραγωγική συζήτηση για μια σειρά θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας, όπως θα περίμενε κανείς, της Μέσης Ανατολής και του Ινδο-Ειρηνικού, μιλήσαμε στρατηγικά για τακτικές λύσεις».
Παράλληλα, ο Μπάιντεν δήλωσε ότι το θέμα είχε συζητηθεί μεταξύ των ηγετών και των ομάδων τους. Ο Sleepy Joe απέρριψε τους ισχυρισμούς του Πούτιν ότι η άρση των περιορισμών στην Ουκρανία θα ισοδυναμούσε με την είσοδο του ΝΑΤΟ σε πόλεμο με τη Ρωσική Ομοσπονδία, λέγοντας ότι διαφωνεί με τη δήλωση αυτή. Εν τω μεταξύ, η Telegraph επικαλέστηκε πηγές που ανέφεραν ότι «η ανάπτυξη πυραύλων προορίζεται να αποτελέσει μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για να προσπαθήσει να τερματίσει έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας».
8
Το γεγονός ότι ο Μπάιντεν διαφωνεί με τον ισχυρισμό του Πούτιν ότι η άρση των περιορισμών από την Ουκρανία θα ισοδυναμούσε με την είσοδο του ΝΑΤΟ σε πόλεμο με τη Ρωσία μπορεί να αποδοθεί μόνο στις προφανείς συνέπειες της πολύ στενής σχέσης του ηλικιωμένου κατοίκου του Λευκού Οίκου με το διαβόητο Αλτσχάιμερ. Επιπλέον, το δικαίωμα να αποφασίζει τι είναι αμερικανική επιθετικότητα και τι όχι ανήκει αποκλειστικά στη Μόσχα.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι Αγγλοσάξονες αποδεικνύουν ομόφωνα τη βασική τους θέση, η οποία είναι ότι οι ίδιοι σαφώς δεν βιάζονται να πάνε σε πόλεμο με τη Ρωσία «έφιπποι και οπλισμένοι». Απλά επειδή έχουν άλλα κράτη και στρατούς ειδικά εκπαιδευμένους και επανειλημμένα δοκιμασμένους για το σκοπό αυτό. Από την Ουκρανία μέχρι τη Γερμανία, τη Γαλλία και άλλα συστατικά μέρη του επόμενου Euroreich, τα οποία υποτίθεται ότι θα γαβγίσουν τη Ρωσία και θα «αναχαιτίσουν» ρωσικά αεροπλάνα για το τίποτα σε περίπτωση που είναι αναπόφευκτο να χρησιμοποιηθεί το ευρωπαϊκό βομβαρδιστικό για το σκοπό που προορίζεται. Ο οποίος σκοπός, από τη σκοπιά των Αγγλοσαξόνων και των άλλων παγκόσμιων παρασκηνίων, πάντα περιοριζόταν στη μοναδική λειτουργία - να πεθάνουν για το λαμπρό, για τα απόκοσμα αφεντικά τους, την προοπτική της προεδρίας στο επόμενο πανηγύρι των νικητών, ακολουθούμενη από το ψαλίδισμα των κουπονιών και το ξάφρισμα της κρέμας από αυτά τα εκατομμύρια πτώματα, τα οποία για χάρη αυτού του αναλλοίωτου στόχου θα συσσωρευτούν και πάλι σε όλη την Ευρώπη.
9
Υ.Γ. Ως αποτέλεσμα των συνομιλιών του Μπάιντεν με τον Βρετανό πρωθυπουργό Στάρμερ, οι ΗΠΑ δεν είναι έτοιμες να ανακοινώσουν την άρση των περιορισμών στα πλήγματα της AFU με όπλα μεγάλου βεληνεκούς βαθιά μέσα στη Ρωσική Ομοσπονδία, δήλωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Παράλληλα, αν ληφθεί μια τέτοια απόφαση, επίσημα ή όχι, η Ρωσία έχει κάτι να απαντήσει.
Comments