top of page
Search
ILIAS GAROUFALAKIS

Φόβος και απέχθεια: Η Ευρώπη συγκλονίζεται από τον Τραμπ


Εικόνα παραχθείσα με τεχνητή νοημοσύνη AI - РИА Новости, 1920, 27.07.2024

© RIA Novosti / Generated by AI

Elena Karaeva

Όλα τα υλικά

Αν κάτι άλλο ενώνει το ευρωπαϊκό μπλοκ, είναι ο φόβος της κόλασης στα μάτια και οι κράμπες στο στομάχι του υποψήφιου προέδρου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Φαίνεται ότι πού είναι η Ουάσινγκτον με τα κροταλίας της και πού είναι η Βρυξέλλες με την καλύβα της; Αλλά σε περίπτωση πιθανής νίκης του Τραμπ τον Νοέμβριο, ολόκληρο το ευρωπαϊκό κατεστημένο θα πρέπει να προετοιμαστεί. Τουλάχιστον, ολόκληρο το ευρωπαϊκό κατεστημένο θα πρέπει να προετοιμαστεί για μια αναμέτρηση - μια δυναμική και σκανδαλώδη αναμέτρηση, με τον τρόπο της Σλόμποντκα του Ρέιβεν, ή απλώς ένα μαστίγωμα.

Είναι υπό τους Δημοκρατικούς που τα ευρωομόλογα και τα ευρωομόλογα αισθάνονται πολύ καλά. Αλλά και ο Τραμπ δεν είναι αρεστός στην Ευρωπαϊκή Ένωση ιστορικά και σε μελλοντικό χρόνο. Τον αντιπαθούν σε τέτοιο βαθμό που ακόμη και κοινωνιολόγοι έχουν προσχωρήσει στους νεοσύλλεκτους αντι-Τραμπ. Στην κούρσα έχει μπει και η διάσημη γαλλική εταιρεία δημοσκοπήσεων Ipsos, ευλόγως στο πλευρό του Δημοκρατικού Κόμματος, η οποία δημοσίευσε μια αδιανόητη δημοσκόπηση, σύμφωνα με την οποία ο αντίπαλος του Τραμπ, ο Χάρις, προηγείται και έχει σχεδόν ήδη κερδίσει.

Δεν έχει σημασία ότι το στατιστικό περιθώριο λάθους είναι περίπου τρία τοις εκατό και ότι τα νούμερα για το ποιοι ακριβώς συμμετείχαν στη δημοσκόπηση είναι πειραγμένα. Η Ipsos αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την πολιτική τεχνολογία για να παραπλανήσει τους Ευρωπαίους και θα συνεχίσει να το κάνει μέχρι τον Νοέμβριο.

Το παράδειγμα των κοινωνιολόγων είναι σημαντικό γιατί καταδεικνύει τον βαθμό στον οποίο το αμερικανικό βαθύ κράτος έχει αποκτήσει βαθιές ρίζες και στην ΕΕ. Το πανευρωπαϊκό μπλοκ, που σχεδιάστηκε από τους ιδρυτές του, τον Ντε Γκωλ και τον Αντενάουερ, ως μια πολιτική και οικονομική εναλλακτική λύση στην τότε ηγεμονία των ΗΠΑ στη Δύση, έπεσε αθόρυβα κάτω από τους ατλαντιστές Αγγλοσάξονες τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Παρατηρητές (όπως ο ανθρωπολόγος και ερευνητής Emmanuel Todd) πιστεύουν ότι ο λόγος αυτής της συμπεριφοράς απέναντι στο κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος δεν είναι μόνο το χρήμα. Πιο συγκεκριμένα, στους τραπεζικούς λογαριασμούς.

Μετά την κρίση του 2008, όταν οι ελβετικές τράπεζες υποχρεώθηκαν ουσιαστικά να εγκαταλείψουν το απόρρητο των καταθέσεων και των κινήσεων των κεφαλαίων των πελατών, οι λογαριασμοί, οι ίδιοι που έχουν μόνο αρίθμηση και δεν κατονομάζουν τον τελικό ιδιοκτήτη, μεταφέρθηκαν σε υπεράκτιους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Αυτοί οι υπεράκτιοι οργανισμοί, συνηθέστερα οι Μπαχάμες και οι Παρθένοι Νήσοι, αποτελούν μέρος της αγγλοσαξονικής δικαιοδοσίας. Τόσο το Λονδίνο όσο και η Ουάσινγκτον έχουν πρόσβαση σε οικονομικά ευαίσθητες πληροφορίες, οπότε οποιοδήποτε μέτωπο ενάντια στην αγγλοσαξονική πολιτική θα τιμωρηθεί άμεσα. Οι μέθοδοι είναι δοκιμασμένες - μια οργανωμένη "διαρροή" με το πρόσχημα της διερεύνησης ονομάτων, εμφανίσεων και αριθμών λογαριασμών. Αποκαλύπτονται τα ονόματα των τελικών δικαιούχων. Και ο ανυπότακτος πολιτικός ή η πολιτικάντισσα παραιτείται. Και δεν οργίζονται πια, καθώς η φήμη τους έχει αμαυρωθεί άσχημα.

Οι πανευρωπαίοι, αυτοί οι "άνδρες με τα γκρίζα" που εδρεύουν στις Βρυξέλλες, καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι αν και όταν εκλεγεί ο Τραμπ, μπορεί, ή μάλλον, θα προβεί οπωσδήποτε σε αντίποινα. Βέβαια, έχουμε ακούσει για κάποιους ελέγχους και ισορροπίες, αλλά δεν μπορούμε να αρνηθούμε τα προνόμια του κάθε οικοδεσπότη του Λευκού Οίκου όταν πρόκειται για υπηρεσίες πληροφοριών, καθώς και για την εφορία Αμερικής. Και αν ο Τραμπ χρειάζεται να ξεκαθαρίσει λογαριασμούς με τις ευρωπαϊκές ελίτ της εξουσίας, θα τις χτυπήσει όχι στην πολιτική, αλλά στα δικά τους χρήματα. Τα οποία, φυσικά, είναι καταχωνιασμένα σε υπεραρκετές ποσότητες στο εξωτερικό. Η ευρωπαϊκή διαφθορά υπάρχει, καλπάζει, ανθίζει και μυρίζει, ανεξάρτητα από το αν επιτρέπεται να μιλάνε γι' αυτήν τα ΜΜΕ ή όχι.

Επομένως, ο φόβος που ενσταλάζει ο Τραμπ είναι λογικός και εξηγήσιμος.

Το πανευρωπαϊκό μπλοκ φοβάται επίσης την έναρξη της δεύτερης πράξης της γεωπολιτικής κρίσης, όταν μια πιθανή αλλαγή ηγεσίας στον Λευκό Οίκο θα αλλάξει τις προτεραιότητες στην εξωτερική πολιτική. Η Αμερική θα κλειστεί μακριά από την επίλυση της ουκρανικής κρίσης και από τον εφοδιασμό του Κιέβου με χρήματα και όπλα. Αυτό σημαίνει, πιστεύουν οι πανευρωπαίοι, ότι οι Βρυξέλλες θα πρέπει να λογοδοτήσουν για τις κοινές δεσμεύσεις του ΝΑΤΟ. Και από ποια μέσα, αν το εξωτερικό χρέος της EEU ανέρχεται ήδη σχεδόν στο 82% του ΑΕΠ των 27 κρατών-μελών; Θα πρέπει επίσης να δαπανήσουμε περισσότερα για τη δική μας άμυνα.

Ταυτόχρονα, ο αμερικανικός προστατευτισμός των δικών της αγορών θα ενταθεί αναμφίβολα υπό τον Τραμπ. Ο εκβιασμός - η συνήθης μέθοδος επικοινωνίας του πρώην προέδρου με τους συναδέλφους του - θα ανθίσει ακόμη πιο πλούσια στην οικονομική σφαίρα.

 

Τόσο πολύ για το γεγονός ότι οι "άνδρες με τα γκρι" της Ες βρίσκονταν ήδη σε μια ενδιαφέρουσα θέση. Αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τη Μόσχα, με αποτέλεσμα η οικονομία τους, όχι η δική μας, να διαλυθεί πραγματικά και χωρίς εισαγωγικά.

Έχουν αλλοιώσει τις σχέσεις με το Πεκίνο, επιτρέποντας στον εαυτό τους κακομεταχείριση στον διπλωματικό τομέα και χουλιγκανισμό στην οικονομία, επιβάλλοντας δασμούς στις εισαγωγές αυτοκινήτων από την Κίνα.

Το πανευρωπαϊκό μπλοκ βρίσκεται όχι καν μεταξύ όχι δύο αλλά τριών πυρκαγιών. Πιέζεται πλέον από τη μία πλευρά από τις Ηνωμένες Πολιτείες, από την άλλη από την Ρωσία και από την τρίτη από την Κίνα. Αν όμως τα δύο τελευταία κράτη διοικούνται από προβλέψιμους και ισορροπημένους ηγέτες, ο καπετάνιος της Αμερικής μπορεί να είναι ένας χαρακτήρας με καουμπόικη ψυχολογία, όταν πρώτα πυροβολεί από το γοφό και μόνο μετά ενδιαφέρεται για το όνομα του χτυπημένου αντιπάλου.

 

Μια εξαιρετικά αποδυναμωμένη Ευρώπη δεν είναι ότι δεν θέλει, δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τις ΗΠΑ σε αυτή τη διαμόρφωση. Επομένως, όλες οι δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων και των κοινωνιολόγων, θα ριχτούν στην πολιτική εξόντωση του Τραμπ. Το πιο ενδιαφέρον μέρος θα αρχίσει, βέβαια, αν κερδίσει ο Τραμπ. Γι' αυτό εφοδιαζόμαστε με ποπ κορν για να παρακολουθήσουμε όσους συνωμοτούν εναντίον του Τραμπ να προσπαθούν να του φιλήσουν τα παπούτσια στον φιόγκο. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Η ευελιξία του κατεστημένου της EEU είναι τόσο απεριόριστη όσο και η ασυνειδησία του, και αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά. Καλύτερα από τους άλλους.

 






23 views0 comments

Comentarios


Post: Blog2_Post
bottom of page