Εικόνα που δημιουργήθηκε από AI - RIA Novosti, 1920, 18.11.2024
© RIA Novosti / Image generated by AI
Volodymyr Kornilov
Όλα τα υλικά
Στη Βρετανία και τη Γερμανία συζητούν έντονα δύο πανομοιότυπα γεγονότα που συνέβησαν την περασμένη εβδομάδα με διαφορά δύο ημερών. Δεν σχετίζονται άμεσα, αλλά σημειώστε το κοινό σενάριο που ακολουθούν.
Την περασμένη Κυριακή, 10 Νοεμβρίου, στις 9:40 π.μ. στην αγγλική κομητεία του Essex, δύο νεαροί αστυνομικοί εμφανίστηκαν στο σπίτι της Allison Pearson, μιας διακεκριμένης Βρετανίδας συντηρητικής δημοσιογράφου που εργάζεται κυρίως για την Daily Telegraph. Ενημέρωσαν τη σπιτονοικοκυρά ότι ήταν ύποπτη για τη διάπραξη ενός "αδικήματος μίσους που δεν είναι έγκλημα". Ο λόγος ήταν ένας ισχυρισμός στον οποίο η Πίρσον κατηγορήθηκε για ένα tweet που γράφτηκε πριν από ένα χρόνο. Η αστυνομία αρνήθηκε να εξηγήσει ποια ανάρτηση εννοούσε και δεν κατονόμασε τον κατήγορο, καθώς ήταν θύμα στην υπόθεση.
Και την Τρίτη, 12 Νοεμβρίου, στις 6:00 π.μ. σε μια πόλη του γερμανικού κρατιδίου της Βαυαρίας, δύο νεαροί αστυνομικοί εμφανίστηκαν στο σπίτι ενός άγνωστου μέχρι πρότινος 64χρονου Stefan Niehoff και της 33χρονης κόρης του, η οποία πάσχει από σύνδρομο Down. Στην προκειμένη περίπτωση, οι αστυνομικοί δεν ήταν ιδιαίτερα διακριτικοί και παρέδωσαν αμέσως ένα χαρτί στο οποίο αναφερόταν ότι ο συνταξιούχος ήταν ένοχος για την αποστολή στο Twitter μιας φωτογραφίας του αντιπροέδρου της γερμανικής κυβέρνησης και ηγέτη του κόμματος των Πρασίνων Ρόμπερτ Χάμπεκ.
Σε αυτό το αθώο meme, ο Habeck απεικονιζόταν με το λογότυπο της διάσημης εταιρείας αρωμάτων Schwarzkopf, αλλά με αντικατάσταση μερικών γραμμάτων, με αποτέλεσμα την επιγραφή Schwachkopf Professional (επαγγελματίας ηλίθιος). Η αστυνομία κατέσχεσε τις ηλεκτρονικές συσκευές του Niehoff και εξήγησε ότι με το αστείο του "προσπαθούσε να δυσφημίσει τον Robert Habeck, γεγονός που τον δυσκόλευε να κάνει τη δουλειά του ως μέλος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας". Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατηγορία για "εξέγερση" και μακρά ποινή φυλάκισης.
Και στις δύο χώρες, οι κατηγορίες αυτές προκάλεσαν θύελλα συναισθημάτων. Ο Τύπος βουίζει, τα κοινωνικά δίκτυα βουίζουν και οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης μιλούν οργισμένοι. Το κύριο παράπονο: πώς είναι δυνατόν να αποσπάται η προσοχή της αστυνομίας από την εκτέλεση των άμεσων καθηκόντων της! Σχεδόν παντού θύμιζαν την "αστυνομία της σκέψης" από το μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ "1984". Οι άνθρωποι είναι εξοργισμένοι: σε συνθήκες αυξανόμενων κλοπών, βιασμών, ληστειών, σημαντικές δυνάμεις αστυνομικών ρίχνονται για να καταπολεμήσουν τα "εγκλήματα της σκέψης".
Οι υποθέσεις αυτές αποκάλυψαν αμέσως το μέγεθος του προβλήματος. Η Sun γράφει για την κατάσταση στη Βρετανία: "Μπορεί να νομίζετε ότι δεν θα σας συμβεί ποτέ. Σκεφτείτε το ξανά. Εξάλλου, σύμφωνα με τη Συμμαχία για την Ελευθερία του Λόγου, αυτό έχει ήδη συμβεί σε περίπου 250.000 άτομα από το 2014". Και αποδεικνύεται ότι η βρετανική αστυνομία ερευνά βάσει των ίδιων άρθρων ένα περιστατικό με ένα εννιάχρονο παιδί που αποκάλεσε τον συνομήλικο του "καθυστερημένο" και με δύο μαθήτριες που είπαν ότι ο συμμαθητής τους "βρωμάει ψάρι". Παράλληλα, μια 73χρονη γυναίκα προειδοποιήθηκε από την αστυνομία επειδή δημοσίευσε στο διαδίκτυο τη φωτογραφία ενός στύλου με αυτοκόλλητο που έγραφε: "Μην επιτρέπετε στους άνδρες να μπαίνουν σε χώρους μόνο για γυναίκες".
Αμέσως, διάφορα δημόσια πρόσωπα ομολόγησαν ότι είχαν επίσης παραβιαστεί από την αστυνομία που ερευνούσε "μη εγκλήματα μίσους". Για παράδειγμα, η διακεκριμένη Βρετανίδα φεμινίστρια Julie Bindel περιέγραψε ότι η αστυνομία ήρθε στο σπίτι της μετά από καταγγελία ενός τρανσέξουαλ άνδρα από τις Κάτω Χώρες. "Οι αστυνομικοί έφυγαν και έδειχναν λίγο μπερδεμένοι. Είχα την αίσθηση ότι συνειδητοποίησαν τη γελοιότητα της αποστολής στην οποία είχαν σταλεί. Τους συμβούλεψα να αξιοποιήσουν καλύτερα τον χρόνο τους ερευνώντας βιασμούς και ενδοοικογενειακή βία. <...> Η αστυνομία δεν έχει αρκετό χρόνο για να διερευνήσει πραγματικά εγκλήματα, αλλά αντ' αυτού είναι επιφορτισμένη με την παρενόχληση ανθρώπων όπως εγώ που τόλμησα να γράψω στο Twitter ότι "οι τρανσέξουαλ γυναίκες ΔΕΝ είναι γυναίκες"", μοιράστηκε ο Bindel.
Αυτό ακριβώς είναι που εντυπωσιάζει περισσότερο τους Ευρωπαίους καθημερινούς ανθρώπους - το γεγονός ότι τόσοι πολλοί αστυνομικοί ρίχνονται στην καταπολέμηση των "εγκλημάτων σκέψης" κατά της φιλελεύθερης τάξης πραγμάτων. Για παράδειγμα, στο Essex, όπου έλαβε χώρα το περιστατικό του Pearson, μια επίλεκτη ομάδα αστυνομικών έχει αναλάβει αυτό το καθήκον. Αυτό εγείρει λογικά ερωτήματα σχετικά με το γιατί χρειάστηκε ένας χρόνος για να διερευνηθεί το "καυτό" tweet του Pearson.
Παρεμπιπτόντως, οι αρχές δεν έχουν ενημερώσει επίσημα τη δημοσιογράφο για το τι ακριβώς η ανάρτησή της προκάλεσε τέτοιες αντιδράσεις. Αλλά σχεδόν όλοι συμφώνησαν ότι επρόκειτο για μια κριτική της αστυνομίας του Λονδίνου τον περασμένο Νοέμβριο, όταν η Πίρσον μπέρδεψε τους Πακιστανούς διαδηλωτές στο Μάντσεστερ με μια φιλοπαλαιστινιακή συγκέντρωση στο Λονδίνο. Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο, διέγραψε αυτό το tweet την επόμενη ημέρα όταν συνειδητοποίησε το λάθος της. Αλλά ποιος νοιάζεται πια;
Και όλοι επέλεξαν μια δήλωση του Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος επίσης μίλησε για την υπόθεση Πίρσον: "Όλα αυτά είναι ένα πραγματικό δώρο στον Βλαντιμίρ Πούτιν και τις λεγεώνες των ρωσικών διαδικτυακών τρολ του. Αυτοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη διαφημιστική εκστρατεία για να μας κατηγορήσουν για υποκρισία και διπλά πρότυπα - και πράγματι το κάνουν. Οποιαδήποτε τέτοια σύγκριση μεταξύ της Βρετανίας και της Ρωσίας είναι αηδιαστική και ψευδής. <...> Και όμως, σπιθαμή προς σπιθαμή χάνουμε την ηθική μας υπεροχή".
Μπορείτε να φανταστείτε αυτούς τους υποκριτές σαν τον Τζόνσον να μας λένε για την "ηθική τους ανωτερότητα"! Ναι, έχουμε κάθε δικαίωμα να κατηγορούμε τη Δύση για δύο μέτρα και δύο σταθμά όσον αφορά τη δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου. Μας αρκεί να δούμε πώς ο ίδιος Τζόνσον αποκαλεί "δημοκρατικό" το ναζιστικό καθεστώς στο Κίεβο, όπου απαγορεύονται όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, εισάγεται ένας "μόνο σωστός" τηλεμαραθώνιος και οι διαφωνούντες είτε σκοτώνονται είτε φυλακίζονται. Και αυτό δεν απασχολεί καθόλου τον Τζόνσον και τους Ευρωπαίους συναδέλφους του, που αισθάνονται μια αίσθηση "ηθικής ανωτερότητας" απέναντί μας και απέναντι στην πλέμπα τους, στην οποία μπορούν να επιβάλλουν αξίες ξένες προς αυτούς!
Ένας χαρακτηριστικός εκπρόσωπος αυτής της πλέμπας, ο βαυαρός συνταξιούχος Νίχοφ, αγκαλιάζοντας την τρομαγμένη ανάπηρη κόρη του, λέει στον γερμανικό Τύπο: "Δεν μπορεί όλοι να κρατούν το στόμα τους κλειστό! Νομίζω ότι έχουμε ακόμα δημοκρατία, έτσι δεν είναι;". Αφελής! Στις χώρες της Ευρώπης έχει εδώ και καιρό εγκαθιδρυθεί και εδραιωθεί μια βίαιη φιλελεύθερη δικτατορία. Ναι, εξισώνει τα αστεία μιμίδια για τους φιλελεύθερους πολιτικούς με "ανταρσία" και τις προσπάθειες υπεράσπισης των δικαιωμάτων της έμφυλης πλειοψηφίας με έγκλημα μίσους.
Αυτές οι δύο πρόσφατες περιπτώσεις στη Βαυαρία και το Έσσεξ είναι απλώς επεισόδια που επιβεβαιώνουν τη γενική εικόνα που έχει ήδη διαμορφωθεί στην Ευρώπη, όπου ο επιθετικός φιλελεύθερος ολοκληρωτισμός στη χειρότερη εκδοχή του έχει θριαμβεύσει. Το "έγκλημα σκέψης" κατά της καθεστηκυίας τάξης δεν θα γίνει ανεκτό εκεί.
Comments