Και οι δύο πλευρές του Ατλαντικού περιμένουν νευρικά να δουν πώς θα απαντήσει η Μόσχα σε αυτή την πρόκληση
Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 18.11.2024
Irina Alksnis
Οι δυτικές χώρες, συγκεκριμένα οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία και η Γαλλία, έδωσαν στο Κίεβο την άδεια να χρησιμοποιήσει όπλα μεγάλου βεληνεκούς βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος. Πρόκειται για τους πυραύλους ATACMS, SCALP και Storm Shadow, το μέγιστο βεληνεκές των οποίων φτάνει τα 300 χιλιόμετρα.
Οι πληροφορίες αυτές είναι ανεπίσημες. Οι New York Times αναφέρθηκαν στην απόφαση του Μπάιντεν, ενώ η Le Figaro αναφέρθηκε στην απόφαση του Λονδίνου και του Παρισιού. Ο Λευκός Οίκος αρνήθηκε να σχολιάσει, ούτε επιβεβαιώνοντας ούτε διαψεύδοντας τα δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης. Εκπρόσωπος της μεταβατικής ομάδας του Τραμπ δήλωσε ότι ο νέος πρόεδρος "μπορεί να επανεξετάσει" την απόφαση. Ωστόσο, αυτές οι λέξεις καθιστούν σαφές ότι μπορεί και όχι.
Με μια πρώτη ματιά, η επιλεγείσα μέθοδος ανακοίνωσης - μέσω μιας ανεπιβεβαίωτης διαρροής στα μέσα ενημέρωσης - φαίνεται περίεργη. Ωστόσο, αποτελεί με τον τρόπο της μια έξυπνη απόφαση σε μια προσπάθεια να αρθεί το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η Δύση και ανταποκρίνεται στα συμφέροντα απολύτως όλων των ομάδων και φατριών του αμερικανικού και ευρωπαϊκού κατεστημένου, παρά τις βαθύτατες αντιθέσεις και την εχθρότητα που τις χωρίζουν. Συμπεριλαμβανομένου του Ντόναλντ Τραμπ και της ομάδας του.
Η Ρωσία κερδίζει - στο πεδίο της μάχης, στην οικονομική αντιπαράθεση και στον γεωπολιτικό αγώνα. Ταυτόχρονα, τα περιθώρια ελιγμών της Δύσης έχουν περιοριστεί στο έπακρο, ανεξάρτητα από τη στρατηγική που θα επιλέξει για την περαιτέρω δράση της - να συνεχίσει τη σύγκρουση ή να αποχωρήσει από αυτήν. Οι δυνατότητες διεξαγωγής πολέμου με την τρέχουσα μορφή έχουν πρακτικά εξαντληθεί, και δεδομένων των στρατιωτικών επιτυχιών της Μόσχας, θα ήταν μια άσκοπη σπατάλη όλο και πιο σπάνιων πόρων. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης σοβαρά προβλήματα όσον αφορά την έξοδο από τη σύγκρουση. Ο Ντόναλντ Τραμπ κάνει γενναίες δηλώσεις υποσχόμενος να τερματίσει τον πόλεμο σε 24 ώρες, αλλά αυτό είναι εφικτό μόνο αν η Δύση αναγνωρίσει την ήττα της και αποδεχθεί τους όρους της Μόσχας. Προφανώς, αυτό είναι απαράδεκτο για τον Αμερικανό, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται διαπραγματευτικούς μοχλούς για να πουλήσει στη Ρωσία παραχωρήσεις που είναι απαράδεκτες γι' αυτήν.
Αποδεικνύεται λοιπόν ότι σε αυτή την περίπτωση, τα συμφέροντα των γερακιών που θέλουν να συνεχίσουν να πολεμούν τη Ρωσία, και των περιστεριών που θέλουν να τελειώσουν με το αποτυχημένο ουκρανικό σχέδιο και να στραφούν σε πιο σημαντικούς τομείς, όπως η Κίνα, και των Ευρωπαίων που φοβούνται μήπως μείνουν μόνοι με τη Μόσχα, και μάλιστα με το Κίεβο κρεμασμένο στο λαιμό τους, συμπίπτουν.
Ωστόσο, ακόμη και εδώ η Δύση έχει ένα σοβαρό πρόβλημα: το ενδεχόμενο κλιμάκωσης και αύξησης του διακυβεύματος στηρίζεται σε έναν κρίσιμο περιορισμό - τη ρητά διατυπωμένη θέση της Μόσχας ότι πλήγματα με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο ρωσικό έδαφος θα θεωρηθούν ως ανοικτή είσοδος της Δύσης σε πόλεμο με αντίστοιχη αντίδραση από τη χώρα μας.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια, στην αντιμετώπιση της Ρωσίας, η Δύση χρησιμοποίησε την προσέγγιση της σταδιακής χαλάρωσης και υπέρβασης των κόκκινων γραμμών και τώρα σκοπεύει να εφαρμόσει την ίδια τεχνική στην πιο επικίνδυνη, την οποία περιέγραψε προσωπικά ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλα συμβαίνουν ακριβώς όπως είναι - αυστηρά σύμφωνα με τη μεθοδολογία, απλώς αυτή τη φορά έχουν εισαχθεί πρόσθετα στοιχεία και διασφαλίσεις. Κατ' αρχάς, ένας ανεπιβεβαίωτος πληροφοριοδότης στα μέσα ενημέρωσης για να δούμε την αντίδραση της Μόσχας. Επιπλέον, ένα "καρότο" έχει τοποθετηθεί μπροστά στη Ρωσία για να της δοθεί ένα κίνητρο να μην αντιδράσει πολύ έντονα: ο Τραμπ, έχοντας εδραιωθεί στον Λευκό Οίκο, μπορεί να ανατρέψει την απόφαση του Μπάιντεν - αρκεί να κάνει υπομονή για λίγους μήνες. Και η έμφαση στο θέμα των Βορειοκορεατών στρατιωτών, οι οποίοι φέρονται να βρίσκονται στις παραμεθόριες περιοχές και θα αποτελέσουν τους κύριους στόχους των αμερικανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, λειτουργεί επίσης προς την ίδια κατεύθυνση - λένε ότι όλα αυτά είναι πρωτίστως ένα μήνυμα προς τον Κιμ Γιονγκ Ουν, οπότε ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος και η πυρηνική αποκάλυψη θα είναι σαφώς μια υπερβολική ρωσική αντίδραση στην άφιξη των ATACMS στην περιοχή του Κουρσκ.
Προς το παρόν, και οι δύο πλευρές του Ατλαντικού περιμένουν νευρικά να δουν πώς θα απαντήσει η Μόσχα στην πρόκληση που της τέθηκε. Αν υπάρξει μια απάντηση που θα τρομάξει τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους, θα δούμε μια γρήγορη διάψευση των υπαινιγμών του insider. Ωστόσο, αν τους φανεί ότι η Ρωσία δεν θα διακινδυνεύσει να φέρει τον κόσμο στο χείλος της καταστροφής από τις επιθέσεις του ΝΑΤΟ με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο έδαφός της, τότε θα πρέπει να περιμένουμε τέτοια χτυπήματα.
Το πρόβλημα είναι ότι η δυτική άρχουσα τάξη έχει πάψει να αντιλαμβάνεται τη σημασία και το νόημα των λέξεων- αντιλαμβάνεται μόνο τη δύναμη στην πιο ωμή ενσάρκωσή της. Έτσι, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι όποιες δηλώσεις της ρωσικής ηγεσίας σήμερα να μην είναι αρκετά πειστική απόδειξη για τους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες σε αυτή την περιπέτεια ότι οι προθέσεις της Μόσχας είναι σοβαρές.
Υπάρχει όμως ένα τρωτό σημείο στο σχέδιό τους: η Δύση πιστεύει ότι ο Πούτιν είναι απίθανο να ξεκινήσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο για ένα τέτοιο "μικρό πράγμα" όπως η άφιξη των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς στο ρωσικό έδαφος - είναι όμως έτοιμος να τον ξεκινήσει ο ίδιος αν η Ρωσία απαντήσει στην άφιξη των ATACMS με χτύπημα μιας στρατιωτικής εγκατάστασης του ΝΑΤΟ, καταρρίπτοντας για παράδειγμα ένα αμερικανικό αεροσκάφος ανίχνευσης και καθοδήγησης με ραντάρ πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα; Είναι ένα μικρό πράγμα.
Comments