Και η Ιαπωνία θέλει πυρηνικά όπλα
Εικόνα παραχθείσα με τεχνητή νοημοσύνη AI - РИА Novosti, 1920, 28.09.2024
© RIA Novosti
Piotr Apokov
Την Τρίτη η Ιαπωνία θα αποκτήσει νέο πρωθυπουργό, καθώς χθες εξελέγη ο επικεφαλής του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος Shigeru Ishiba. Κέρδισε μια δύσκολη νίκη χάρη στους νέους κανόνες (από πρόσφατα ο επικεφαλής του κόμματος δεν επιλέγεται μόνο από τους βουλευτές αλλά και από τα απλά μέλη του κόμματος, αν και όχι απευθείας) και βρίσκεται στο δρόμο προς την ανώτατη εξουσία εδώ και πολύ καιρό, αλλά αυτή ακριβώς είναι η περίπτωση που μπορούμε να προβλέψουμε με σιγουριά ότι και οι δύο κύριοι αντίπαλοί του έχουν ακόμη πολύ δρόμο μπροστά τους. Όχι επειδή ο 67χρονος Ishiba δεν θα αντέξει πολύ στην πρωθυπουργική καρέκλα: έχει τουλάχιστον ένα χρόνο μέχρι τις βουλευτικές εκλογές, και αν το LDPJ τα πάει καλά στις βουλευτικές εκλογές, έχει ένα παράθυρο ευκαιρίας τεσσάρων ετών. Επομένως, δεν πρόκειται για τις προσωπικές ιδιότητες του Isiba, αλλά για το γεγονός ότι και οι δύο υποψήφιοι που έχασαν από αυτόν έχουν εξαιρετικές πιθανότητες να γίνουν αρχηγοί του κόμματος και πρωθυπουργοί στο μέλλον.
1
Η 63χρονη Sanae Takaichi έχει προταθεί εδώ και καιρό να γίνει η πρώτη γυναίκα στην πρωθυπουργική καρέκλα - εκπροσωπεί την παράταξη και τη φατρία του Shinzo Abe, ο οποίος δολοφονήθηκε πριν από δύο χρόνια, και είναι δημοφιλής στο κόμμα (αν και εκπροσωπεί τη δεξιά του πτέρυγα). Και ο 43χρονος Shinjiro Koizumi - πρώην υπουργός και γιος του πρώην πρωθυπουργού Junichiro Koizumi - προκρίθηκε για να γίνει ο νεότερος πρωθυπουργός της χώρας. Τώρα έχασαν, αλλά υπάρχει ακόμη χρόνος τόσο για τον Takaichi όσο και για τον ακόμη πιο χαρισματικό νεαρό Koizumi να ηγηθούν της κυβέρνησης.
Εν τω μεταξύ, η Ιαπωνία θα διοικείται από τον Ισίμπα, ο οποίος επίσης δεν είναι αυτό που θα έλεγε κανείς τυπικός Ιάπωνας πολιτικός που διεκδικεί την πρωθυπουργία (δηλαδή τακτικός και συμβιβαστικός). Τυπικά, ο Ishiba πληροί το βασικό κριτήριο: ανήκει σε μια αξιοσέβαστη οικογένεια, ο πατέρας του ήταν υπουργός και κυβερνήτης και έγινε το νεότερο μέλος του κοινοβουλίου σε ηλικία 29 ετών. Αλλά ο Ishiba είναι επίσης προτεστάντης, και η σταδιοδρομία του δεν ήταν συμβατική: επέκρινε τους ανωτέρους του, εγκατέλειψε το κόμμα, ήταν πολύ ειλικρινής στις απόψεις του (συμπεριλαμβανομένων ορισμένων απροσδόκητα φιλελεύθερων για ένα συντηρητικό κόμμα όπως το LDPJ), εντάχθηκε στην κυβέρνηση του Abe και διαπληκτίστηκε μαζί της. Έθεσε υποψηφιότητα για αρχηγός του κόμματος τέσσερις φορές - και έχασε κάθε φορά. Διηύθυνε ένα κανάλι στο YouTube, σχολίαζε όλα τα επίκαιρα θέματα και σταδιακά κέρδισε δημοτικότητα στις μάζες - και τώρα αυτό τον βοήθησε, επειδή η υποστήριξή του στις ελίτ του κόμματος ήταν μικρότερη από εκείνη του Τακάιτσι. Ο Ishiba ανάγκασε τον κομματικό μηχανισμό του LDPJ, αν όχι τον χάκαρε, και τα αφεντικά του κόμματος αντιλαμβάνονται ότι τα πρόσφατα σκάνδαλα έχουν βλάψει τη φήμη του κόμματος και ότι σε ένα χρόνο θα γίνουν εκλογές που πρέπει να κερδηθούν με ένα καλό αποτέλεσμα.
2
Ο Ishiba έχει χαρακτηριστεί δεξιός και εθνικιστής - και αυτό είναι γενικά αλήθεια, αλλά με σημαντικές επιφυλάξεις. Ναι, έχει διατελέσει δύο φορές υπουργός Άμυνας (η πρώτη φορά ήταν όταν το υπουργείο ονομαζόταν Εθνική Υπηρεσία Άμυνας) και έχει πάντα επικεντρωθεί στη διεθνή πολιτική (επίσης άτυπο για τους Ιάπωνες βουλευτές). Ο Ishiba είναι υπέρ της ενίσχυσης της στρατιωτικής συμμαχίας με τις ΗΠΑ και της οικοδόμησης ενός ασιατικού ΝΑΤΟ; Υπάρχουν όμως σημαντικές αποχρώσεις εδώ. Ο Ishiba θέλει μεγαλύτερο ρόλο για την Ιαπωνία, τόσο στη διεθνή σκηνή όσο και στη συμμαχία με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι το Τόκιο θα πρέπει να έχει λόγο στο αν η Αμερική θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα (φυσικά, αυτό αφορούσε την περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού). Επιπλέον, ο Ishiba πιστεύει ότι η Ιαπωνία θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να κατασκευάσει τα δικά της πυρηνικά όπλα. Όχι αυτή τη στιγμή, αλλά σε περίπτωση που αυτό είναι απαραίτητο για την εθνική ασφάλεια. Βλέπει την ατομική βόμβα ως μέσο αποτροπής - και η προφανής απάντηση είναι εναντίον της Βόρειας Κορέας, της Κίνας και της Ρωσίας. Αλλά ακόμη και εδώ όλα δεν είναι εύκολα: η Ιαπωνία, η οποία έχει λάβει την ατομική βόμβα, δεν θα χρειαστεί την αμερικανική άμυνα, την αμερικανική πυρηνική ομπρέλα. Η πεποίθηση ότι η "αμερικανική άμυνα" είναι απολύτως απαραίτητη και πρακτικά μη εναλλακτική λύση για την Ιαπωνία είναι σχεδόν ο ακρογωνιαίος λίθος πάνω στον οποίο στηρίζεται η αμερικανική επιρροή στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Ως εκ τούτου, ακόμη και ένας υπαινιγμός ότι η Ιαπωνία μπορεί να αποκτήσει τη δική της ομπρέλα μοιάζει μάλλον προκλητικός.
3
Φυσικά, ο Ishiba δεν θα πρέπει να αναμένεται ότι θα προσπαθήσει να εγκαταλείψει τις τάξεις του αντιρωσικού συνασπισμού- επιπλέον, είναι υποστηρικτής της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και έχει δηλώσει ότι αν ήταν στη συμμαχία, δεν θα γινόταν πόλεμος. Αλλά το ευρωπαϊκό θέατρο πολέμου είναι στην πραγματικότητα βαθιά δευτερεύον για τους Ιάπωνες, και δεν θέλουν να αποκτήσουν το δικό τους, ανατολικοασιατικό θέατρο πολέμου. Ως εκ τούτου, παρά την ενεργή υποστήριξη του Ishiba όχι μόνο για την Ουκρανία αλλά και για την Ταϊβάν, σίγουρα δεν είναι κατάλληλος για το ρόλο ενός πολεμοκάπηλου (στην προκειμένη περίπτωση, της Αμερικής και της Κίνας). Ως Ιάπωνας εθνικιστής, ο νέος πρωθυπουργός θα αναζητήσει ευκαιρίες για να ενισχύσει την επιρροή της Ιαπωνίας, εκμεταλλευόμενος την αυξανόμενη αμερικανική εμμονή στον περιορισμό της Κίνας.
Υπό τον Άμπε, η Ιαπωνία ήθελε να έρθει πιο κοντά στη Ρωσία, κερδίζοντας έτσι περισσότερες ευκαιρίες για να μειώσει την εξάρτησή της από τις Ηνωμένες Πολιτείες και να μετριάσει τις επιπτώσεις της προσέγγισης Ρωσίας-Κίνας. Αυτό δεν λειτούργησε - η Ρωσία ήθελε να πάρει κάποια στοιχεία από την αρχή της ιαπωνικής κίνησης προς τη στρατηγική ανεξαρτησία. Τώρα η κατάσταση για την Ιαπωνία έχει γίνει μόνο χειρότερη: οι σχέσεις με τη Ρωσία έχουν παγώσει και η Ουάσινγκτον οδηγεί το Τόκιο όλο και πιο επίμονα στο δρόμο της στρατηγικής αντιπαράθεσης με την Κίνα. Αυτό περιλαμβάνει την πρόταση για τη δημιουργία ενός ασιατικού ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η Ιαπωνία σίγουρα δεν θέλει να βρεθεί στη νέα συμμαχία στη θέση της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ - μια χώρα χωρίς δικαίωμα βέτο, εις βάρος της οποίας οι Αμερικανοί θα λύνουν τα δικά τους προβλήματα και θα πραγματοποιούν τους συνδυασμούς τους.
4
Αν και η ίδια η ιδέα ενός ασιατικού ΝΑΤΟ εξακολουθεί να είναι κυρίως φαντασίωση (οι χώρες της ASEAN δεν πρόκειται να συμμετάσχουν σε αυτό, οι αντιθέσεις μεταξύ της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας δεν μειώνονται, και δεν έχει νόημα να σχηματιστεί μια συμμαχία μόνο των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιαπωνίας και της Αυστραλίας), ακόμη και για την υποθετική συμμετοχή του σε αυτό, το Τόκιο θα πρέπει να ζητήσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες ένα πολύ μεγάλο τίμημα - τότε είναι που θα φανεί πόσο ανεξάρτητος πολιτικός και Ιάπωνας εθνικιστής είναι ο Shigeru Ishiba.
コメント