top of page
Search
ILIAS GAROUFALAKIS

Μια τρίτη δύναμη στην Ασία: η Νοτιοανατολική Aσία στρέφεται προς τη Ρωσία



Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 05.09.2024

© RIA Novosti / Generated by AI

Εικόνα που δημιουργήθηκε από την AI

Διαβάστε ria.ru σε

Pyotr Akopov

Pyotr Akopov

Όλα τα υλικά

Ο κύριος προσκεκλημένος του Ανατολικού Οικονομικού Φόρουμ στο Βλαδιβοστόκ έγινε ο πρωθυπουργός της Μαλαισίας Anwar Ibrahim - χθες είχε ήδη συνομιλίες με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και σήμερα μαζί του θα μιλήσει στη συνεδρίαση του φόρουμ.

Δυστυχώς, όχι μόνο ο 77χρονος πρωθυπουργός της Μαλαισίας, αλλά και η χώρα του των 35 εκατομμυρίων κατοίκων δεν είναι γνωστές στη χώρα μας - αν και το κράτος αυτό δεν είναι μια συνηθισμένη χώρα στον κόσμο και η περιοχή που εκπροσωπεί έχει ήδη γίνει ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της αναδυόμενης παγκόσμιας τάξης.

1

Μιλάμε για τη Νοτιοανατολική Ασία, ενωμένη στην ASEAN (Ένωση Κρατών Νοτιοανατολικής Ασίας). Είναι μεγαλύτερη από την Ινδοκίνα: τα δέκα κράτη της περιοχής ενσωματώνονται εδώ και δεκαετίες, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία (το συνολικό ΑΕΠ τους υπερβαίνει το αντίστοιχο της Ινδίας, ενώ ο πληθυσμός της ASEAN είναι διπλάσιος από αυτόν της Ινδίας). Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1967, και τότε καμία από τις πέντε ιδρυτικές χώρες δεν κοίταξε τη Μόσχα. Για να είμαστε πιο ακριβείς, την έβλεπαν ως πηγή δυνητικών προβλημάτων, επειδή ο πόλεμος του Βιετνάμ συνεχιζόταν δίπλα στη Μαλαισία, την Ινδονησία, τη Σιγκαπούρη, την Ταϊλάνδη και τις Φιλιππίνες. Ναι, οι Αμερικανοί πολεμούσαν, αλλά επίσης τρομοκρατούσαν τους πάντες για μια "κόκκινη μόλυνση" που θα εξαπλωνόταν σε όλη την περιοχή αν δεν νικούσαν το κομμουνιστικό Βόρειο Βιετνάμ. Η ΕΣΣΔ και η Κίνα - που βρίσκονταν ήδη σε αντιπαράθεση μεταξύ τους, μεταξύ άλλων λόγω διαφωνιών σχετικά με την "εξαγωγή επαναστάσεων" - ήταν σύμμαχοι: Η Μόσχα, αν και υποστήριζε το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα και τα τοπικά κομμουνιστικά κόμματα, δεν ήταν πρόθυμη να φέρει κομμουνιστές στην εξουσία παντού, σε αντίθεση με το Πεκίνο, το οποίο εκείνη την εποχή δεν είχε ακόμη χάσει τον επαναστατικό του ενθουσιασμό. Αυτό φόβιζε τους Ταϊλανδούς, τους Μαλαισιανούς και όλους τους άλλους, ιδίως επειδή σχεδόν όλα τα κράτη της περιοχής έχουν μια σημαντική και με μεγάλη επιρροή (επίσης λόγω του πλούτου τους) κινεζική μειονότητα. Οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί εκμεταλλεύτηκαν επιδέξια τους φόβους των τοπικών ελίτ για την κινεζική επέκταση (πραγματική και φανταστική), δεσμεύοντας έτσι τις αρχές των χωρών της περιοχής ακόμη πιο στενά με τη Δύση.

2

Το κράτος μας είχε εμπειρία στενών φιλικών σχέσεων με μία μόνο χώρα - την Ινδονησία. Αλλά μετά την αποτυχημένη κομμουνιστική εξέγερση του 1965, υπήρξε αλλαγή εξουσίας εκεί και χάσαμε τη θέση μας στην περιοχή. Υπήρχαν επαφές με τη Σιγκαπούρη, η οποία ανέβαινε απότομα, υπήρχαν ακόμη δεσμοί με τη Βιρμανία, η οποία ήταν κλειστή στον έξω κόσμο, και υπήρχαν περιστασιακές προσπάθειες προσέγγισης με τη Μαλαισία, αλλά όλα αυτά ήταν πολύ περιορισμένα. Η αμερικανική θέση στην περιοχή φαινόταν ισχυρή, αλλά στη συνέχεια ο κόσμος άρχισε να αλλάζει ραγδαία. Η Κίνα πήρε το δρόμο της εξαγωγής αγαθών (και της προσέλκυσης επενδύσεων) και όχι της επανάστασης, και ο φόβος της ASEAN για τον κομμουνισμό εξασθένησε, και στη συνέχεια η Μόσχα κατέβασε την κόκκινη σημαία. Ταυτόχρονα, η περιοχή προχωρούσε δυναμικά προς τα εμπρός - οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης ήταν εντυπωσιακοί για τον κόσμο, και η Νοτιοανατολική Ασία άρχισε να ακούγεται περήφανη. Οι "Πέντε" έγιναν "Δέκα": προστέθηκαν το Βιετνάμ, το Λάος, η Καμπότζη, το Μπρουνέι και η Βιρμανία, η οποία έγινε Μιανμάρ. Η ASEAN δεν ήταν πλέον σε καμία περίπτωση μια αμερικανική ζώνη, αλλά δεν ήθελε να γίνει και κινεζική μαριονέτα. Η ASEAN είχε τον δικό της τρόπο - ενισχύοντας τόσο την περιοχή στο σύνολό της όσο και τις επιμέρους χώρες της.

3

Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι καμία άλλη περιφερειακή ομάδα (αραβική, λατινοαμερικανική ή ευρωπαϊκή) δεν έχει τέτοια ποικιλομορφία - απόλυτες και συνταγματικές μοναρχίες, ομοσπονδίες, ενιαίες δημοκρατίες και κομμουνιστικές χώρες, βουδιστικές, μουσουλμανικές (συμπεριλαμβανομένης της Ινδονησίας, της μεγαλύτερης σε πληθυσμό χώρας του ισλαμικού κόσμου) και καθολικές. Επιπλέον, σχεδόν όλες τους είναι πολυεθνικές, και μάλιστα με δύσκολη εμπειρία δια-εθνοτικών σχέσεων - τόσο στο εσωτερικό όσο και με τους γείτονες. Με άλλα λόγια, ένα πολύ δύσκολο έργο για την ενσωμάτωση.

Και υπάρχει επίσης ένας εξωτερικός παράγοντας: η περιοχή βρίσκεται μεταξύ της Ινδίας και της Κίνας, δηλαδή των δύο ισχυρότερων ασιατικών πολιτισμών που διεκδικούν επιρροή επί των γειτόνων τους. Αυτό είναι ένα ιστορικό δεδομένο αιώνων (ακόμη και χιλιετιών), αλλά υπάρχει και ένα κεκτημένο των δύο τελευταίων αιώνων - η αγγλοσαξονική (και ευρύτερα η δυτική) επιρροή. Σχεδόν όλες οι χώρες της ASEAN, εκτός από την Ταϊλάνδη, ήταν αποικίες (το Μπρουνέι απέκτησε την ανεξαρτησία του μόλις πριν από 40 χρόνια), αλλά ακόμη και μετά την απόκτηση της κυριαρχίας η αγγλοσαξονική επιρροή παρέμεινε τεράστια (η ανθρώπινη, οικονομική και ανθρωπιστική αγγλική επιρροή συμπληρώθηκε από τη στρατιωτική και γεωπολιτική αμερικανική επιρροή). Η Αυστραλία δεν ήταν μόνο ένας σημαντικός εμπορικός εταίρος, αλλά και ένα μέρος του αγγλοσαξονικού κόσμου που βρισκόταν στον Ειρηνικό Ωκεανό.

4

Αλλά όλες αυτές οι δυσκολίες με τη γεωγραφία και τη γεωπολιτική δεν σημαίνουν ότι η ASEAN επιπλέει στα κύματα - αντίθετα, αισθάνεται όλο και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην παγκόσμια σκηνή. Και έχει δείξει ενδιαφέρον για τη Ρωσία εδώ και πολύ καιρό. Και το σημαντικότερο, δεν υποκύπτει σε εξωτερικές -δηλαδή δυτικές- πιέσεις, οικοδομώντας σχέσεις με τη Ρωσία ως σημαντικό κέντρο ισχύος της νέας παγκόσμιας τάξης. Το ίδιο που θέλει να είναι και η ίδια η ASEAN.

Δεν είναι τυχαίο ότι κατά τη συνάντησή του με τον Πούτιν, ο πρωθυπουργός Ιμπραήμ μίλησε όχι μόνο για τις τεράστιες δυνατότητες των σχέσεων με τη Ρωσία (τόσο για τη χώρα του όσο και για την ASEAN στο σύνολό της), αλλά και για το γεγονός ότι υπήρχαν εμπόδια στην επίσκεψή του στη χώρα μας: "Δεν είναι εύκολο, αλλά αποφασίσαμε να έρθουμε εδώ γιατί είναι η σωστή απόφαση. Είναι σαφές ότι η Δύση ασκεί πιέσεις σε όλες τις χώρες της ASEAN, ένα από τα παγκόσμια κέντρα ισχύος, αλλά όλες τους, ανεξάρτητα από το ιστορικό των σχέσεων με τη Ρωσία, βρίσκουν τη δύναμη να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους. Μόνο τους τελευταίους δύο μήνες, η επίσκεψη του Πούτιν στο Βιετνάμ, το ταξίδι του εκλεγμένου προέδρου της Ινδονησίας στη Μόσχα και τώρα ο πρωθυπουργός της Μαλαισίας ταξίδεψε στο Βλαδιβοστόκ.

Η Νοτιοανατολική Ασία γνωρίζει τα συμφέροντά της, θυμάται καλά την ιστορία της και δεν θέλει πλέον να ακούει αγγλοσαξονικά παραμύθια για τον "κόκκινο κίνδυνο", δηλαδή τη "ρωσική απειλή". Η ρωσική απειλή υπάρχει μόνο για την αγγλοσαξονική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, αλλά η ASEAN δεν πιστεύει πλέον στο λαμπρό μέλλον της.

5

23 views0 comments

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page